Welkom bij het Lymeforum

Hallo allemaal,

Is er hier nog iemand die alleenstaand is met kinderen door lyme?
Hebben de kinderen klachten?
Hoe houden jullie dit vol?

Bedankt alvast voor de reacties.

Wel alleenstaand, geen kinderen.

Relatie al over voor de Lyme, maar geen puf om een nieuwe aan te gaan.

En het volhouden? Zal wel moeten! Ben omgekeerd evenredig mantelzorger met mijn ouders, de lamme helpt de blinde. Zo blijven we zelfstandig.

Groetjes, Wouter

Ik ben ook gescheiden, de lyme heeft daar achteraf denk ik wel in mee gespeeld, doordat ik te weinig energie had voor een hoop dingen, allerlei problemen hierdoor thuis en op het werk waarvoor helaas weinig tot geen bebegrip van huis uit. Ik zou echter niet zeggen dat de scheiding door de lyme komt, want ik denk dat het anders ook wel was mis gelopen. Heb inmiddels wel een andere (niet samenwonend) relatie en dat gaat super, wel veel begrip en steun aan. Maar het is en blijft zwaar, hoewel ik het soms ook fijn vind dat ik alleen met mijn dochter ben thuis. Dan hoef ik verder geen rekening te houden met nog iemand anders.

Bedankt voor jullie antwoord. Courage allemaal!
Hope

Ik ben ook alleenstaand zonder kinderen. Ik kan wel terugvallen op een goede vriend, die mij regelmatig geld leent. Ik had ook nog een buddy in Duitsland, maar die heb ik allang niet meer gezien.

Ik ben net als Wouter mantelzorger: ja de lamme helpt de blinde

Deze week gehoord in een feuilleton: alleenstaand zijn, dat is niet voor watjes. Als alleenstaande met een kind, dan ben je sowieso al supersterk, maar toch een artsmoeilijke opdracht.

Ik hoop dat je op het forum wat steun vindt want ja alleenstaand met kind en ziek: het moeilijkste wat er is.

Ik heb het al rete zwaar MET partner en 2 kinderen, laat staan hoe zwaar het is om dit alles ZONDER partner te doen!!! Echt petje af en diep respect.

Trouwens, mijn kinderen zijn 21 en 31 maanden dus nog te jong om te zien of ze klachten hebben door Lyme. Ze hebben natuurlijk vaak "kinderziektes", maar dat is dus gewoon op deze leeftijd. Ik houd het wel altijd in mijn achterhoofd, maar de tijd zal het leren.
En hoe ik het vol houd.... euhmmm met veel schuldgevoel TOCH hulp vragen. Zo kom ik iedere dag wel door

Dank voor jullie lieve reacties!

@ eefduck: mijn kinderen zijn gelukkig al wat ouder: 1 tiener en één bijna tiener....

Gelukkig zijn mijn ouders nog vrij gezond.

Maar ja, moeilijk is het wel....

Met deze berichten krijg ik zeker steun! Dank !

Ik ben alleenstaand door Lyme maar wel zonder kinderen, ik ben 41 jaar oud.

De hamvraag is of ik überhaupt! nog wel kinderen wil als ik kijk naar de actieve infecties die in mijn lichaam huizen..?

Ik weet bij God niet of een man met Lyme en co's de ziekte over kan dragen op een kind dan wel partner

Sterkte gewenst allemaal!

Groetjes VGM

Ik heb heel lang naar de diagnose gezocht. In het begin had ik nog niet zoveel klachten.
Dokters verklaarden dat het zeker niet erfelijk was...
En toen stond ik er ook niet alleen voor he vgm.