Welkom bij het Lymeforum

Er zijn partijen die alles op alles zetten om hun leider met een paar quotes in het achtuurjournaal te krijgen, hem het liefst elke avond zien aanschuiven bij een van de talkshows of razendsnel via Facebook of Twitter reageren op elke actualiteit.

De Partij voor de Dieren doet het anders. Die stuurt haar frontvrouw de wereld in als een soort reportagemaker om onderbouwing te halen voor de eigen standpunten en maakt daar vervolgens een documentairefilm van die op zijn beurt weer de wereld in gaat.

Vit B12 deficientie is in de eerste plaats een absorptie- of opnameprobleem, dan pas een inname probleem. Toch zijn wij blij dat BNNVARA via een documentaire aandacht besteedt aan de eventuele negatieve gevolgen van het volgen van een veganistisch dan wel vegetarisch dieet. Zij hebben daarbij de medische expertise van het B12 Institute gevraagd om de gevaren en de mogelijke gevolgen uit te leggen. Hoewel het een deelprobleem is van de gehele B12 problematiek, wordt dit probleem wel steeds groter en groter door de aandacht die het vegan en vega-dieët krijgt in vele kranten, bladen, tijdschriften. VEGAN is HIP! Daarom verdient dit onderwerp onze aandacht.

Het feit dat dit dieet vaak zonder extra informatie over vit B12 als ‘gezond dieet’ wordt gepromoot, is ons een doorn in het oog. In toenemende mate zien wij op de poli van het B12 Institute steeds meer (jonge) mensen met (neuro)klachten na een jarenlang veganistisch dan wel vegetarisch dieet. Ook zien we jonge vrouwen die niet zwanger kunnen worden, of een kind krijgen met een ernstig B12 tekort terwijl de moeder notabene aanvullende suppletie heeft geslikt. Allemaal heel verantwoord en toch gaat het fout. Dat jonge mensen dan soms (hopelijk tijdelijk?) uit de roulatie raken, door vermoeidheid en neuro-psychiatrische klachten (waarvoor men onterecht anti-depressiva krijgt voorgeschreven) wordt nauwelijks genoemd.

Hoewel wij natuurlijk heel goed de beweegredenen kunnen begrijpen van het volgen van zo’n dieet, wij hebben daar ook geen oordeel over, merken we dat er onvoldoende medische kennis in huis is (ook bij diëtisten), over de gevolgen van o.a. B12 te kort en dus om ook de nadelen van zo’n dieet objectief in kaart te brengen. Als een persoon al klachten heeft ten gevolge van een B12 tekort, moet deze worden behandeld door een reguliere arts met verstand van zaken. Een B12 deficiëntie is een medische aandoening. Als e.e.a. niet goed wordt aangepakt en behandeld, zijn de gevolgen onnodig ernstig. Dat kost onnodig lijden, dat kost onnodig geld.

Een paar zaken in vogelvlucht:

- Cobalamine (Vitamine B12) is, naast het foliumzuur, essentieel voor de DNA synthese en aanmaak van rode bloedlichaampjes en een gezond zenuwstelsel. Gevolgen van een tekort kunnen van mild tot ernstig zijn.
- Cobalamine zit alléén in dierlijke producten, dus ook niet in algen en wier! Daar zit alleen pseudo-B12 in, die moleculair líjkt op vB12 maar die daardoor wel de goede receptoren bezet houden. Ergo: Bij een onderliggend B12 absortie probleem werkt het averechts.
- Onvoldoende biologische beschikbaarheid van cyanocobalamine bij gebruik als aanvullend supplement
- B12 waarden gaan vals omhoog bij orale suppletie van B12. Werking van orale suppletie op klinisch beeld is onvoldoende wetenschappelijk in kaart gebracht.
- Het niet herkennen van klachtenbeeld van B12 deficientie.

Hoewel er een verschil is in een VEGAN en Vegetarisch dieet, waarbij men bij het laatste dieet nog wát aan dierlijke producten neemt, kun je ook met een vegetarisch dieet net onvoldoende B12 binnenkrijgen en klachten gaan ontwikkelen.

Milouska Meulens is al twaalf jaar overtuigd veganist en is van plan dat ook altijd te blijven. Net als Bill Clinton, Beyoncé, en vele andere Rich&Vegans zweert ze bij een plantaardig leven. Geen vlees, maar ook geen boter, kaas, eieren of andere dierlijke producten. Maar is die veganistische levensstijl wel goed voor je? Wat doet het met je gezondheid? En kan je het maken om je man en kinderen met jouw idealen op schepen? Milouska gaat op zoek naar antwoorden op die vragen en geeft ze een inkijkje in haar veganistische leven.

De Brit Tim Shieff (30) is een bekende sportman en overtuigd veganist. Hij is populair, vooral bij vegans. Nu is hij echter van zijn voetstuk gevallen, want Shieff is veganist af. Hij kon de levensstijl naar eigen zeggen niet meer aan, hij moest wel veranderen voor zijn gezondheid. Zijn fans zijn woedend. En nu wijst zelfs zijn eigen veganistische bedrijf ETHCS hem de deur.

Spijsverteringsproblemen, vermoeidheid, depressie, concentratieproblemen en stijfheid in zijn gewrichten; het was dagelijkse kost.

Ze viel hard van haar voetstuk, sommige fans noemden haar zelfs een ‘ziekelijke bedriegster’. In een filmpje van maar liefst 33 minuten geeft Rawvana nu toe dat ze sinds twee maanden gestopt is met de strikte levensstijl. Niet uit vrije wil, maar om gezondheidsredenen.

Daarin vertelt ze dat ze sinds twee maanden vis en eieren eet.

Mijn maandstonden zijn daarop twee jaar lang weggebleven, toen dacht ik dat ik goed bezig was. Maar intussen weet ik beter.”

Menopauze
Rawvana kreeg van dokters te horen dat haar hormonen in de war gebracht waren. Haar lichaam was zich naar verluidt zelfs al aan het voorbereiden op de menopauze. ,,Fysiek voelde ik me goed, maar de medische testen vertelden een andere waarheid.”

Rawvana begon meer vetten te eten en haar eten soms te koken. Na twee maanden keerden de maandstonden terug, maar ze bleven onregelmatig.

Twee jaar geleden ging het van kwaad naar erger. Rawvana moest van de dokters eieren eten, anders stevende ze recht op bloedarmoede af. Daarnaast kreeg ze ook af te rekenen met een vaginale schimmelinfectie en een bacteriële overgroei in de darmen.

,,Ik wil ook baby’s op de wereld zetten, dan moet ik er eerst voor zorgen dat ik zelf gezond ben”, luidt haar uitleg.

Snellenburg zwemt tegen de stroom in. Na zeker tien jaar als vegetariër te hebben geleefd, is hij er voorgoed van genezen. Uit gezondheidsoverwegingen. Maar ook omdat hij zich vastbeet in de wetenschappelijke literatuur. „Als jonge natuurkundestudent, omringd door progressieve medestudenten en getraind in sterk reductionistisch denken, raak je gemakkelijk overtuigd van de noodzaak tot vegetarisch eten. Het leek me gewoon logisch en zinvol. Ik dacht echt dat ik mijn steentje bijdroeg aan een betere wereld.”

Tot Snellenburg als dertiger last kreeg van zijn gewrichten. „Jaar op jaar kwam ik aan, tot ik op een gegeven moment meer dan honderd kilo woog.