Darmflora nieuw leven inblazen met Faecestransplantatie / Poeptransplantatie

[Roxy]

Darmproblemen genoemd in het boek 'Lyme te Lijf' van schrijfster Inge http://www.lymetelijf.nl/

Overzicht mogelijke belastingen http://www.lymetelijf.nl/overzicht-belastingen/

..Darmproblemen komt bij bijna tachtig procent van de Lyme-patiënten voor. Slecht werkende darmen drukken namelijk zwaar op het immuunsysteem, hierdoor ben je veel vatbaarder voor een Lyme-infectie. Veel van de Lyme-patiënten hadden dan ook al darmklachten voordat ze geïnfecteerd raakte, eenmaal geïnfecteerd en de darmen raken nog meer van slag. Er zijn vijf oorzaken die darmproblemen veroorzaken: darminfecties, voedsel intoleranties, lekke darm, verstoorde darmflora en stress. Vaak gaat het om een combinatie van deze vijf. Zie hier voor een uitgebreid stappenplan hoe de oorzaak van darmproblemen is te achterhalen.

Persoonlijke noot; er zijn uitzonderingen op de regel , ik had geen darmklachten (voedselintoleranties, lekkende darmen (Leaky Gut) voordat ik geïnfecteerd raakte.

[Eus]

Het innemen van de probiotica rectaal ipv oraal zou mogelijk beter zijn.....

mplantation directly into the rectum greatly increases the absorption and effectiveness of probiotics since they are deposited directly into the sigmoid region of the colon and they do not have to survive the acid bath of the stomach in order to reach their destination.

Bron; http://hbmag.com/probiotics-implants-ho ... our-flora/

[Josie]

Het innemen van de probiotica rectaal ipv oraal zou mogelijk beter zijn.....

Ik doe beide.

[Eus]

Ik heb daar eigenlijk nooit over nagedacht, is natuurlijk wel slim!

[Josie]

Ik doe ook probiotica in mijn neus.
De symbioflor druppels (de goede enterococcen).

Heb je spullen voor de ..? Ik heb het destijds hier aangeschaft: http://www.lekkerinmnvel.nl/

Je schreef laatst hier: viewtopic.php?f=21&t=1243&start=10#p12001

Als je niet in aanmerking voor de faeces-donorbank komt, dien je zelf van een gezond persoon een portie mee te nemen, liefst een jonger persoon.... Dat vond ik al een mission-impossible

Wat zijn zoal de vereisten? Ik heb begrepen dat het bij voorkeur een jong gezond persoon is die nog nooit antibiotica heeft gebruikt. Gunstig zijn ook: nooit ziek, nooit medicijnen, natuurlijke bevalling en lang borstvoeding. De darmflora van jezelf en de darmflora van de donor moeten van te voren getest worden.

Er zijn alternatieve wegen om aan donorflora te komen als je niet zelf iemand kan vinden.

Josie

[Eus]

De rol van onze darmbewoners

Ook bacteriën die in ons lichaam wonen, beïnvloeden de aanmaak van cytokinen. Ze veroorzaken vijf tot tien procent van de verschillen in afweerreactie. Door het afbreken van aminozuren levert onze darmflora bijvoorbeeld bouwstenen voor acute ontstekingsreacties en koorts. Dit geldt in sterke mate voor afbraakproducten van tryptofaan, een aminozuur dat we alleen via de voeding binnen krijgen. Een bacterie uit de darmflora helpt meestal echter bij de productie van specifieke cytokinen, onder invloed van specifieke ziekteverwekkers. Zo vonden de onderzoekers duidelijke verschillen in darmflora’s tussen de Verenigde Staten en Nederland. Ramnik Xavier: “Dat de werking van het microbioom ziektespecifiek is, geeft mogelijkheden voor immunotherapie. Zo zouden voeding, antibiotica, of poeptransplantaties de productie van cytokinen kunnen beïnvloeden.”

Lees het gehele artikel hier; http://blikopnieuws.nl/gezondheid/24686 ... rs-is.html

[Sproetje]

Zo zouden voeding, antibiotica, of poeptransplantaties de productie van cytokinen kunnen beïnvloeden.

Even over die voeding en antibiotica.

http://www.pharmaselecta.nl/site/index. ... 99/660-354

Behalve in de humane geneeskunde worden chinolonen op zeer grote schaal in de veterinaire geneeskunde en de bio-industrie toegepast.[1 ;2] Dit geeft nu al aanleiding tot problemen met resistente Campylobacter-stammen3 en resistentieontwikkeling bij Salmonella typhimurium.[4] Via vlees kan besmetting van de mens met deze resistente stammen plaats vinden.

Uit onderzoek is gebleken dat meer dan 60% van de patiënten die besmet zijn met Salmonella spp en die een verminderde gevoeligheid of resistentie voor fluorochinolonen hebben, nog nooit is blootgesteld geweest aan chinolonen. De besmetting met deze resistente stammen moet dus wel via voeding ontstaan zijn.[1]

Maar we krijgen ook antibioticum binnen via onze voeding, het voedingscentrum zegt dit:

http://www.voedingscentrum.nl/encyclope ... otica.aspx

Antibiotica zijn geneesmiddelen die bacteriën bestrijden. Ze worden gebruikt om infecties bij mensen en dieren tegen te gaan.

Antibiotica worden ook in de dierhouderij gebruikt om infecties te bestrijden. In vlees, vis, eieren of melk uit de winkel zijn praktisch geen resten antibiotica te vinden. Dit komt door de wachttijd. Dieren of producten van dieren die behandeld zijn met antibiotica mogen in die tijd niet geslacht of gegeten worden.

Je hoeft niet bang te zijn dat je ziek wordt van antibiotica in je eten.

Ze vergeten er bij te vermelden dat antibioticum dagelijks wordt gebruikt in de vleesindustrie, het gaat door het voer of het water.
Dat is zodat de dieren sneller groeien.
Dat de dieren niet geslacht mogen worden als ze antibioticum gebruiken is misschien een richtlijn, maar in de praktijk gebeurt dat niet.
Ieder dier uit de vleesindustrie wordt verwerkt ook met antibioticum in het vlees.
De politiek loopt aan de leidraad van onze industrie, want ja, er moet toch vooral ook geld verdient worden.

[VerlorengezondheidM]

Weet iemand hoe het zit met die megastallen, die vooral veel geld opleveren, maar hoe zit het met de (extra?) toediening van antibiotica om die dieren in die megastallen gezond te houden en te laten groeien?

[raftafari]

Naar wat ik weet in België worden grote fokkerijen varkens of kippen preventief behandeld met antibiotica's ook al mag dit officieel gezien niet is dit wel dagelijkse kost.

Iemand bekend met Dokter L.K.?
geneeskunst .nl
Heeft een zeer goede kijk op stoelgangtransplantatie.
Hij wijst er ook op dat universitaire transplantaties eigenlijk inefficiënt zijn.
doordat zij de stoelgang vriesdrogen om aan hygiënische standaarden te voldoen gaan er zeer veel beneficiele bacteriën verloren. hoe verser hoe beter het resultaat.

Schoonbroer heeft in UZ Gent een stoelgangtransplantatie ondergaan zonder merkbaar resultaat (ziekte van crohn)



- edit door de moderator: naam behandelaar gewijzigd in eerste letter voor- en achternaam -

[Roxy]

Nemo Kennislink
12 december 2016

Poeptransplantatie en probiotica 2.0 https://www.nemokennislink.nl/publicati ... otica-2-0#

Poeptransplantatie en probiotica 2.0

Poeptransplantaties en probiotica kunnen de samenstelling van ons microbioom veranderen en bepaalde ziekten (tijdelijk) verminderen. Er zijn wat succesvolle voorbeelden, maar er zijn ook vooral veel vragen.

Al meer dan twee jaar lag een patiënte van in de tachtig in het AMC ziekenhuis in Amsterdam vanwege chronische diarree, ontwikkeld na een behandeling met antibiotica voor een urineweginfectie. Geen enkel antibioticum hielp. De diarree was het directe gevolg van overwoekering van de darmbevolking door Clostridium difficile, een bacterie die ontsteking van het darmslijmvlies veroorzaakt. Hierdoor krijgen mensen tot wel tien keer per dag aanvallen van waterdunne diarree, vallen ze fors af en zoals in het geval van deze vrouw worden ze zo zwak dat ze aan het bed gekluisterd raken. Het was het najaar van 2006.

Een paar jaar daarvoor had Johannes Aas (spreek uit ‘Oze’), internist en hoogleraar gastro-enterologie uit Noorwegen, op een congres een hilarische presentatie gehouden. In zijn land geven ze in dit soort gevallen bij hoge uitzondering de poep van een gezond persoon als behandeling. Op die manier probeerde men met andere bacteriën het proces van overwoekering door de vervelende diarreebacterie terug te dringen.

Het idee daarachter is dat je de bacteriën met elkaar laat strijden: de soort die zich het best kan vermenigvuldigen, gaat overheersen en de ongewenste bacterie raakt daardoor in de minderheid en redt het niet meer. Wat normaal elke dag in de natuur gebeurt, werd in dit geval dus door de mens een handje geholpen via een poeptransplantatie.

Geïnspireerd door dit verhaal werd met toestemming van de patiënte de eerste poeptransplantatie in het AMC verricht. De vrouw werd behandeld door tijdens een dikkedarmonderzoek de ontlasting van een gezonde poepdonor in de darm te spuiten. Nadat ze die middag terug was op haar ziekenhuiskamer, bleek dat de chronische diarree van de patiënte niet teruggekeerd was.

Een paar dagen later liep ze voor het eerst zelfs weer rond, en kon al snel aan de arm van haar dankbare echtgenoot naar huis vertrekken. Dit voorbeeld laat zien dat ons darmmicrobioom en de verstoringen hierin kunnen leiden tot ziekten en derhalve aantrekkelijk nieuwe diagnostische en therapeutische aangrijpingspunten voor tal van ziekten kunnen vormen.

Verder onderzoek heeft laten zien dat poeptransplantatie met ontlasting van jonge slanke donoren ook bij patiënten met insulineresistentie tijdelijk een verbetering van de stofwisseling kon laten zien. Gebaseerd op de uitkomsten van reeds gepubliceerde alsook nu uitgevoerde poeptransplantatie studies hopen we nieuwe probioticastammen te vinden die als behandeling kunnen dienen voor deze ziekten.

Nieuwe probiotica

Terwijl in de supermarkt allerhande producten met probiotica verkrijgbaar zijn, is de precieze toepassing van bestaande alsook nieuw te ontwikkelen probiotica in de reguliere geneeskunde nog volop in ontwikkeling, zoals blijkt uit de volgende voorbeelden. Bij volwassenen met obstipatie werd eerder aangetoond dat probiotica mogelijk een gunstig effect zou hebben op de ontlastingsfrequentie.

Echter in ander onderzoek had een zuivelproduct met de bacterie Bifidobacterium lactis na drie weken geen enkel effect op het ontlastingspatroon. Er is op dit moment dan ook onvoldoende bewijs om het gebruik van probiotica bij patiënten met obstipatie te adviseren.

In 2008 werd de placebo-gecontroleerde PROPATRIA-trial voortijdig stopgezet wegens een hogere sterfte in de probioticagroep. Patiënten met een ernstige acute alvleesklierontsteking kregen een bacteriecocktail van Lactobacilli en Bifidobacteria toegediend. Hoewel er op zowel het ontwerp als de uitvoer van de studie kritiek is gegeven, heeft deze onverwacht verhoogde sterfte ertoe geleid dat therapieën met probiotica als minder onschuldig worden beschouwd dan voorheen.

Het kan ook goed uitpakken. De toediening van de bacterie Lactobacillus rhamnosus bleek recent effectief in het voorkómen van ‘ventilatie geassocieerde longontsteking’, een longinfectie die kan ontstaan bij patiënten die op de intensive care aan de beademing liggen. Ook werd bij deze patiënten minder vaak Clostridium-geassocieerde diarree gezien en hadden zij minder antibiotica nodig. Het gekozen probioticum, dosering, timing en populatie zijn cruciaal voor het gemeten effect en het zal geruime tijd kosten om dit voor ieder nieuw pro­bioticum op een zorgvuldige manier te bestuderen.

Zoals al in 1958 werd voorspeld door de Amerikaanse moleculair bioloog en Nobelprijswinnaar Joshua Lederberg, heeft ons toenemende begrip van het darmmicrobioom in gezondheid en ziekte geleid tot een ware revolutie in de biomedische wetenschappen. Nieuwe kennis levert echter nieuwe vragen op: Welke micro-organismen bevinden zich op welke plek in de darm? Wat doen ze precies? Hoe kwamen ze daar? En hoe kunnen we gezondheidswinst behalen door het darmmicrobioom te beïnvloeden? Nieuwe therapeutische strategieën gericht op het darmmicrobioom worden momenteel in talrijke klinische studies geëvalueerd.

Bij deze nieuwe ontwikkelingen dienen echter enkele kanttekeningen geplaatst te worden. Nu het met moderne technieken makkelijker is geworden het darmmicrobioom te onderzoeken, lijkt er welhaast geen ziekte meer te zijn waar een potentiële rol van het darmmicrobioom niet onderzocht wordt. Veelal worden echter slechts associaties beschreven en geen oorzakelijk verband. Of bijvoorbeeld het veranderde darmmicrobioom in obesitas en diabetes oorzaak of gevolg is, blijft vooralsnog onbekend.

Wat de waarde van al deze nieuwe kennis voor de individuele patiënt is, moet dus nog blijken. De verwachting is dat de kennis over de oeroude ecosystemen die in ons huizen en hun rol in ziekte en gezondheid de komende jaren sterk zal toenemen. Het eerste tipje van de sluier doet in ieder geval grote mogelijkheden vermoeden.