G6PDD, waarom praat niemand hierover?

[Roxy]

@RoelA,

Ook mijn hydrocephalus die recentelijk op een MRI is vastgesteld moet ik al sinds mijn geboorte hebben gehad en kan mogelijk door dit vitamine A tekort zijn veroorzaakt.

Heb je ook nog gezondheidsklachten als gevolg van hydrocephalus?; Bron https://www.hersenletsel-uitleg.nl/oorz ... terhoofd-1

[Roxy]

@RoelA,

Terugkijkend kan ik nu concluderen dat vitamine A tekort (door onvoldoende retinal->retinol conversie) reeds aanwezig was voordat ik ziek werd van lyme. Ook mijn hydrocephalus die recentelijk op een MRI is vastgesteld moet ik al sinds mijn geboorte hebben gehad en kan mogelijk door dit vitamine A tekort zijn veroorzaakt.

Heb je vitamine A bloedonderzoek laten doen waaruit een vitamine A tekort is gebleken?
NVKC - vitamine A (retinol); Bron https://www.nvkc.nl/zoek-een-test?id=384

Wanneer wordt deze test gedaan?
Een tekort kan onder andere ontstaan als gevolg van een gestoorde vetvertering en/of vetabsorptie (vetopname), het niet goed functioneren van de alvleesklier of bij maagverkleining en door leverziekten, darminfecties, alcoholisme en anorexia nervosa.

Wat wordt getest?
De test meet de hoeveelheid vitamine A in bloed. Vitamine A is nodig voor de groei, voor een gezonde huid, gezonde slijmvliezen en voor het goed functioneren van de ogen en het afweersysteem. Belangrijke bronnen voor vitamine A zijn de inname van lever, vis en boter. Groenten en fruit bevatten bèta-caroteen, een voorloper van vitamine A. Daarnaast wordt er in Nederland vitamine A toegevoegd aan margarine, halvarine en bak- en braadproducten.

Gebrek aan vitamine A kan optreden bij een voedingspatroon met een te lage hoeveelheid vitamine A of bij slechte opname van vitamine A uit de voeding, bijvoorbeeld bij bepaalde darmaandoeningen.
Vitamine A tekort leidt tot verminderde weerstand en daarnaast kan een vitamine A tekort droge en schilferige huid en dof haar veroorzaken. Bij een chronisch vitamine A tekort ontstaat er een storing in het gezichtsvermogen. Nachtblindheid is hiervan het eerste symptoom. Dit kan overgaan in totale blindheid door een ziekte die xeroftalmie wordt genoemd. Dit komt vooral voor in ontwikkelingslanden, waar een vitamine A tekort de voornaamste oorzaak van blindheid is.

Heb je onderbouwde medische-/wetenschappelijke informatie waaruit blijkt dat een hydrocephalus mogelijk door een vitamine A tekort kan worden veroorzaakt?

[RoelA]

@RoelA,

Ook mijn hydrocephalus die recentelijk op een MRI is vastgesteld moet ik al sinds mijn geboorte hebben gehad en kan mogelijk door dit vitamine A tekort zijn veroorzaakt.

Heb je ook nog gezondheidsklachten als gevolg van hydrocephalus?; Bron https://www.hersenletsel-uitleg.nl/oorz ... terhoofd-1

Nee gelukkig niet. Ik ervaar helemaal geen hoofdpijn of druk oid. De hydrocephalus is alleen geconstateerd op een MRI door een neuroloog. Die vond het verder ook niet belangrijk omdat ik er geen hinder van ondervond. Het zou iets zijn wat ik reeds van mijn geboorte af moet hebben, maar ja of dat zo is is natuurlijk giswerk.
Volgens mij noemen ze het iets van Normal Pressure Hydrocephalus in mijn geval.

Vitamine A en hydrocephalus is onderzocht met dierproeven zoals deze:
https://academic.oup.com/nutritionrevie ... edFrom=PDF
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articl ... 91/?page=1
Dat hydrocephalus dus door vitamine A gebrek wordt veroorzaakt bij mensen is speculatief van mijn kant. Maar het zou een potentiele verklaring kunnen zijn.

Nee, mijn Vitamine A is nooit gemeten in het bloed. Dit is er eentje waarvan ik duidelijk merk dat supplementeren gewoon werkt. Ik voel me echt zoveel beter met Vitamine A dan zonder... Dit is iets wat ik op voorhand niet verwacht had want mijn dieet staat letterlijk bol van de beta-caroteen. Ik heb dus niet de typische klachten van nachtblindheid, maar dat is dus ook meer een dingetje van Retinal tekort en niet een Retinol tekort.

[RoelA]

Een aantal interessante citaten uit de studie die ik eerder aanhaalde en die het belang van G6PD bij ziekte benadrukken:

The association of human G6PD deficiency has been mainly focused on the associated hemolysis or on the relationship to protection from malaria. But more studies are correlating G6PD activity and other diseases.

I am often asked, “how about all of those G6PD deficient people in the world?” [3]. Are all of those people susceptible to the development of various diseases due to their decreased G6PD activity? These questions have not yet been answered.

Although there have been some small studies over the years, to date there are no large-scale studies addressing the role of G6PD deficiency in the development of many diseases. These studies have potentially major health implications. As already noted, over 400 million people have G6PD deficiency (Class I, II, or III mutations) when deficiency is defined, by convention, as <60% of wild type activity. Yet this number may significantly underestimate the number of people in the world with a significant enough decrease in G6PD activity to make them susceptible to the development of many diseases. In many of the studies reported in this review, only a relatively modest decrease in G6PD activity (such that activity was 60–90% of wild type) was enough to cause significant impairment in cell function and cell survival. These results suggest that a relatively small decrease in G6PD activity may have significant deleterious effects on cellular physiology and cellular survival.

In conclusion, G6PD is at the nexus of many essential metabolic pathways. We are only at the beginning of understanding G6PD, NADPH and their interrelationships with cellular systems. A full understanding of G6PD, its role as a metabolic nexus for many cellular systems, and how it is regulated should provide critical insights into many intracellular processes and disease mechanisms.

Ik ben steeds meer van mening dat dit een enorm belangrijke factor is bij chronische ziekte die door patienten en de medische wereld compleet over het hoofd gezien wordt.

[RoelA]

Inmiddels is het me ook overduidelijk dat een NADPH tekort leidt tot problemen met Aminozuursynthese. G6PDD is dus een belangrijke oorzaak van een NADPH tekort, maar feitelijk kunnen bij iedereen tekorten ontstaan door een overschot aan oxidative stress (zij het door Lyme of een andere oorzaak), dus dit speelt in meer of mindere mate voor vrijwel alle lymepatienten.

NADPH is nauw betrokken bij de synthese van aminozuren:
http://lecturer.ukdw.ac.id/dhira/Metabo ... acids.html

Een tweetal zeer interessante reacties zijn de synthese van Proline en Glutamaat.

Proline:


Proline is een "duur" aminozuur en vergt maar liefst 2 NADPH voor de synthese. Een tekort aan NADPH leidt dus zeker tot een tekort aan Proline. Iets wat ik zelf absoluut kan beamen. Proline is een essentieel aminozuur dat in het lichaam onder andere gebruikt wordt voor de aanmaak van Collageen. Iedereen die de boeken van Buhner leest weet van het belang van collageen bij een Lyme infectie. Collageen speelt een rol in de darmen (leaky gut), spieren, huid, zenuwen (myelination), gewrichten en herstel na verwonding en fysieke training (spieren). Uit de afbeelding is af te leiden dat een reductie van Proline synthese leidt tot een opeenstapeling van Glutamaat.

Maar het wordt nog interessanter als we kijken naar de synthese van Glutamaat zelf:


Glutamaat levert dus een NADPH op bij de synthese! Bij een tekort aan NADPH (en dus een relatief overschot aan NADP) wordt de aanmaak van Glutamaat dus mogelijk gestimuleerd door het lichaam. Dus nu hebben we de situatie waarbij door een tekort aan NADPH de aanmaak van Glutamaat wordt gestimuleerd en de omzetting van Glutamaat naar andere aminozuren (Proline zoals boven genoemd, maar ook Arginine) wordt geblokkeerd.

Glutamaat toxiciteit is welbekend in de wereld van chronische ziekte maar een oorzaak is nooit gevonden. Zelf ondervond ik ook last van dit probleem, en thank god voor de uitvinding van magnesium-threonaat en theanine om dit effect te onderdrukken. Maar nu snap ik dus beter wat een potentieel mechanisme achter dit probleem is. Wederom sluit dit aan op de NO-ONOO cyclus die ik al eerder aanhaalde.


De kennis van deze materie is erg interessant omdat hieruit blijkt dat supplementatie van bepaalde aminozuren kan bijdragen aan verbetering van symptomen, terwijl supplementatie van andere aminozuren kan bijdragen tot verslechtering van symptomen. Het innemen van proteine supplementen kan dus tot hele andere resultaten leiden dan gerichte aminozuren.

[RoelA]

Er is overigens nog een interessante link met betrekking tot G6PDD en aminozuren: Een arginine tekort doordat bij de afbraak van rode bloedcellen arginase (een enzym dat arginine afbreekt) vrijkomt in de bloedbaan.

Dit effect is vrij duidelijk beschreven bij bijv Sickle Cell disease:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2065861/

Dysregulated Arginine Metabolism, Hemolysis-Associated Pulmonary Hypertension and Mortality in Sickle Cell Disease

These data support a novel mechanism of disease in which hemolysis contributes to reduced NO bioavailability and endothelial dysfunction, via release of erythrocyte arginase, which limits arginine bioavailability, and release of erythrocyte hemoglobin, which scavenges NO.

En ook bij Malaria komt dit duidelijk naar voren:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3811760/

Malaria-Associated l-Arginine Deficiency Induces Mast Cell-Associated Disruption to Intestinal Barrier Defenses against Nontyphoidal Salmonella Bacteremia

Het laatste artikel laat overigens zien dat dit arginine tekort leidt tot serieuze problemen in de darmen met "leaky gut" tot gevolg. Toch apart dat je iedereen hoort praten over glutamine als het aankomt op leaky gut en herstel van de darmwand, maar niemand hoor je over arginine.

Dus mastocytosis, een gevolg van arginine tekort in de darmen? Potentieel veroorzaakt door G6PDD? Ik heb lang gedacht aan Mast cell activatie syndroom als onderdeel van mijn ziekte en ik gebruik nog steeds Nalcrom om voedselovergevoeligheden te verminderen. Ik heb natuurlijk geen Malaria of Sikkelcelziekte, maar de hemolitische activiteit van G6PDD leidt tot dezelfde arginase problematiek.

Dietary supplementation of malarial-parasite-infected mice with l-arginine or l-citrulline reduced levels of ileal transcripts encoding interleukin-4 (IL-4), a key mediator of intestinal mastocytosis and macromolecular permeability. Supplementation with l-citrulline also enhanced epithelial adherens and tight junctions in the ilea of coinfected mice.

In het verleden heb ik reeds Arginine als supplement geprobeerd, maar heb het nooit een serieuze kans gegeven. En op de korte termijn dat ik het wel geprobeerd had voelde ik me er vooral slechter bij. Maar dat kan komen door de eigenschap dat arginine leidt tot meer NO synthese en zoals blijkt uit de NO-ONOO cyclus kan dat slecht uitpakken als er te weinig BH4 aanwezig is. Er onstaat dan peroxynitriet en dat brengt mogelijk nog meer schade aan in het lichaam. Nu ik verder in mijn hersteltraject ben en de NO-ONOO cyclus aardig in bedwang heb ervaar ik vooral de voordelen van arginine supplementatie. Beduidend meer uithoudingsvermogen en herstelcapaciteit. Misschien een interessant gegeven voor andere patienten die niet goed reageren op Arginine (maar het misschien wel hard nodig hebben?)