@Sproetje, refereer je aan deze presentatie?; Bron https://www.lymediseaseaction.org.uk/wp ... hronic.pdfSproetje schreef:[...]Kunnen de testen van Igenex (Verenigde Staten) een onderscheid maken tussen de Europese en de Amerikaanse Borrelia varianten [...]
Ik had wat info gevonden dat misschien hier wel past, het is heel makkelijk te lezen, ook voor iemand met lyme:
file:///C:/Users/Gebruiker/Downloads/chronic%20lyme%20disease%20tick%20borne%20disease%20the%20controversy%20robert%20Bransfield.pdfWide Distribution of a HighVirulence Borrelia burgdorferi Clone in Europe and North America
• The ospC-A clone appeared to be highly prevalent on both continents, and isolates of this clone were uniform in DNA sequences, which suggests a recent transoceanic migration.
[.......]
Of 14 found to cause erythema migrans, only 4 [including b31] dissemiate to cause late stage lyme
This means that the rash studies of early lyme disease [which assume that ALL of the 14 strains disseminate }
are highly skewed, the data needs to be tossed, reevaluated or reinterpreted--early lyme disease may not be as curable as we thought--
if it is of the disseminating varriety.
This is just one more leg of the stool that is the idsa paradigm that is turning out to be completely wrong
[.....]
There are 12 known genospecies and
one of those genospecies has over 100 strains
BUT, current testing measures human
antibodies to only a single strain of the
bacteria.
[.......]
July 18, 2008 - LDA 7th Tick Borne Diseases Conference
Leicester University: Leicester England; Bron https://www.lymediseaseaction.org.uk/wh ... es/2008-2/
..Pam Weintraub: B31 Strain..
.. - The common B31, first collected by Benach, isolated by Burgdorfer and cultured by Barbour from the ticks on Shelter Island. Luft estimates it has exploded since about the 1970s..
.. - Of 14 found to cause erythema migrans, only 4 (including B31) disseminate to cause late stage Lyme..
.. - This means that the rash studies of early Lyme disease (which assume that ALL of the 14 strains disseminate) are highly skewed, the data needs to be tossed, reevaluated or reinterpreted --early Lyme disease may not be as curable as we thought -- if it is of the disseminating variety. This is just one more leg of the stool that is the IDSA paradigm that is turning out to be completely wrong..
Met welke testen werkt Bransfield en welke testen zijn volgens hem betrouwbaar?..Burkland G: Lyme Testing Unreliabble..
..There are 12 known genospecies and one of those genospecies has over 100 strains in the United States.
BUT, current testing measures human antibodies to only a single strain of the bacteria.
Hence, testing is grossly unreliable..
Werkt Bransfield met de EliSpot/iSpot Lyme testen van ArminLabs of van Infectolab Americas?
Samenwerking (Advisory Panel) Academy of Natural Medcine (AONM); Bron https://aonm.org/about/ en Bron viewtopic.php?f=5&t=2595&start=20#p28691 en Bron viewtopic.php?f=5&t=2595&start=20#p28693
De hernieuwde samenwerking van ArminLabs en Infectolab Americas is opmerkelijk - Newsletter 2020; Bron https://aonm.org/newsletters/
En er lijkt overgestapt te zijn van langdurige en kostbare antibiotica (oraal of infuus) behandelingen naar natuurlijke behandelingen? Aan de 'nieuwe supplementen serie' wordt veel geld verdiend. Gaan de Lyme/chronische Lyme/Post-lymeziektesyndroom patiënten met de natuurlijke behandelingen verbeteren of genezen?..3. A new Lyme test using the innate immune system: the Lyme iSpot..
..the Lyme iSpot, are offered by Arminlabs..
..The AONM approach is to encourage a combination of the skills of nutritional and other natural therapists with those of the medical profession.
We provide an interface from where specialist and cutting-edge tests in the fields of Lyme Disease, related co-infections and other illnesses can be ordered, to assist in the identification, diagnosis and consequent treatment by qualified practitioners.
We hold specialist training sessions and conferences with therapists, medical doctors and laboratory experts and hold conferences as well as regular seminars and webinars on a range of subjects..
Amsterdam UMC - 'Validation of Cellular Tests' ; Bron https://www.amc.nl/web/specialismen/exp ... tests-.htm
Rivm..Een belangrijk nadeel van serologie is dat antistoffen vaak levenslang aanwezig blijven, ook nadat de infectie al geruime tijd genezen is. Hierdoor kunnen artsen niet goed een onderscheid kunnen maken tussen een nog actieve infectie, of een infectie in het verleden die nu genezen is. Daarnaast is de gevoeligheid van serologie in sommige situaties (bijvoorbeeld in de eerste weken na infectie) matig te noemen..
25 maart 2016
Labtest alleen niet doorslaggevend bij diagnose Lyme; Bron https://www.rivm.nl/nieuws/labtest-alle ... gnose-lyme
..Verkeerde uitslag
Als artsen of patiënten alleen zouden kijken naar de uitslag van een laboratoriumtest naar de ziekte van Lyme bij mensen met neurologische klachten, dan zullen ongeveer 23% van de patiënten negatief uit de test komen, terwijl ze op grond van ander onderzoek wel de ziekte van Lyme hebben. Daarnaast zullen ongeveer 20% van deze mensen positief uit de test komen, terwijl ze de ziekte van Lyme niet hebben. Beide situaties zijn ongewenst, omdat of mensen niet behandeld worden tegen de ziekte van Lyme en daardoor ernstigere klachten kunnen ontwikkelen, of omdat de werkelijke oorzaak van de klachten niet behandeld wordt en de patiënt klachten blijft houden..
..Diagnose
Om de diagnose voor de ziekte van Lyme vast te stellen beoordelen artsen allereerst de gezondheidsklachten van de patiënt, daarnaast de ziektegeschiedenis en het gedrag van de patiënt (bijvoorbeeld of de patiënt grote kans heeft om tekenbeten op te lopen doordat hij veel in de natuur is). En als derde kijkt de arts naar de bloedwaarden. Deze gecombineerde methode is de beste manier om de ziekte van Lyme vast te stellen..
..Betrouwbaarheid vergroten
De meest gebruikte laboratoriumtest voor de ziekte van Lyme is een serologische test. Deze test meet niet of je ziek bent, maar meet de reactie van het lichaam op de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Een “positieve” uitslag betekent dat je lichaam antistoffen heeft die deze bacterie herkent. Die antilichamen kunnen nog lang aanwezig blijven, ook als de bacterie al verdwenen is. Bij ongeveer 5% van de gezonde Nederlanders zijn antistoffen tegen de Lyme bacterie aanwezig in het bloed. Daarnaast is de tijd tussen besmetting met de bacterie en het testen van het bloed belangrijk. Wanneer de bloedtest snel na de besmetting gedaan wordt, is de uitslag negatief omdat het afweersysteem nog geen tijd gehad heeft om antistoffen aan te maken. Soms kan een herhaling van het bloedonderzoek dan uitkomst bieden. Een laboratoriumtest alleen kan geen doorslaggevende rol spelen bij het vaststellen van de diagnose. Een ander type laboratoriumtest die meer betrouwbare uitslagen geeft is niet voorhanden..
Iedereen patiënten, huisartsen, medisch specialisten, Lyme specialisten en onderzoekers&wetenschappers willen dat er betere testen voor de ziekte van Lyme beschikbaar komen. Daar wordt wereldwijd hard aan gewerkt.
En waarom is het ontwikkelen van betere testen dan zo ingewikkeld? Actuele paperback Lymeziekte 2021; Bron https://www.biomaatschappij.nl/product/lymeziekte/ en een gratis pdf van het boekje; Bron https://www.biomaatschappij.nl/wp-conte ... DF-DEF.pdf
..4. Diagnostiek
..Er is regelmatig discussie over deze laboratoriumtests voor lymeziekte. Wanneer moet je testen op lymeziekte? Welke test moet je gebruiken? Wanneer kun je de bacterie zelf aantonen? En waarom testen we eigenlijk niet of de Borrelia-bacterie aanwezig is in de verwijderde teek?..
..We kunnen de aanwezigheid van de Borrelia-bacterie op verschillende manieren met directe tests aantonen. De eerste is de bacterie kweken, de meest gebruikelijke methode om infecties met bacteriën vast te stellen. Hierbij wordt gewoonlijk lichaams-vloeistof - zoals bloed, pus, urine of opgehoest slijm - op een kweekplaat aangebracht; daarna vermenigvuldigen eventueel aanwezige bacteriën zich binnen een tot twee dagen, en worden ze zichtbaar als kleine rondjes (kolonies) op de kweekplaat.
Bij Borrelia doen zich meteen al een paar problemen voor. De bacterie is niet aanwezig in makkelijk verkrijgbare lichaams-vloeistoffen: voor kweek moet een stukje huid, wat gewrichtsvocht of hersenvloeistof worden gebruikt. Het tweede probleem is dat Borrelia niet graag als kolonie op een plaat groeit. Het liefst vermenigvuldigt Borrelia zich in een speciaal vloeibaar kweekmedium, en zelfs daarin groeit hij slechts langzaam. Als je Borrelia vanuit huid probeert op te kweken, kan het tot wel acht weken duren voordat de kweek positief wordt. Dat is zó lang dat de kweek niet de meest geschikte methode is om de diagnose lymeziekte op tijd te stellen.
Tot slot is de bacterie ook in het vloeibare kweekmedium niet met het blote oog zichtbaar. Alleen met een zogenaamde donkerveldmicroscoop zijn de bacteriën zichtbaar. Het is dus nodig om wekelijks een kleine hoeveelheid van het kweekmedium onder zo’n microscoop te bekijken om vast te stellen of er sprake is van een positieve kweek. Al deze problemen zorgen ervoor dat een Borrelia-kweek in de praktijk (buiten het Amsterdam UMC) niet gebruikt wordt voor diagnostiek naar lymeziekte. Voor het doen van onderzoek naar lymeziekte is dit wel een belangrijke techniek, omdat het voor veel experimenten nodig is om met levende Borrelia-bacteriën te werken.
De tweede en meest gebruikte directe test voor lymeziekte is het aantonen van het DNA van de Borrelia-bacterie via een polymerasekettingreactie (PCR). Met een PCR wordt het eventueel aanwezige Borrelia-DNA in het patiëntmateriaal vermenigvuldigd, zodat het meetbaar wordt in speciale analyseapparatuur. Alleen als er voldoende Borrelia DNA aanwezig is, detecteert deze analyseapparatuur een signaal en is de test positief. Deze test moet onder goed gecontroleerde omstandigheden worden uitgevoerd, om besmetting met DNA vanuit de omgeving te voorkomen. Dat kan leiden tot fout-positieve testuitslagen. Dat wil zeggen dat de test positief uitvalt, maar er geen sprake is van lymeziekte.
PCR wordt over het algemeen toegepast als er twijfel is of een huidafwijking door lymeziekte komt. In die gevallen kan een stukje huid worden afgenomen; als hierin Borrelia-DNA wordt aangetoond, is de diagnose lymeziekte compleet. Ook wordt soms bij mensen met een gewrichtsontsteking een PCR gedaan op gewrichtsvocht. Andere lichaamsmaterialen zoals bloed en hersen-vloeistof kunnen ook Borrelia-DNA bevatten, maar over het algemeen is het aantal bacteriën in deze vloeistoffen zo laag dat deze test meestal fout-negatief is. Dat wil zeggen: de test valt negatief uit (niet-afwijkend), terwijl er wel lymeziekte is. Daarom is het nut daarvan beperkt.
Een nieuwere techniek die dit probleem probeert op te lossen is cfDNA (cell-free DNA) detectie. Hiermee wordt met een soort-gelijke techniek als de PCR gezocht naar kleine stukjes DNA van de Borrelia-bacterie. Omdat hiervoor geen intact DNA nodig is, worden ook DNA-fragmenten van Borrelia-bacteriën opgepikt die al in de bloedbaan uit elkaar zijn gevallen. Onlangs is gebleken dat met deze techniek de gevoeligheid in bloedmonsters inderdaad toeneemt ten opzichte van de gewone PCR. Toekomstige studies zullen moeten uitwijzen of deze techniek betrouwbaar genoeg is voor een plek in de standaard-diagnostiek van lymeziekte..
..Indirecte tests
De meest gebruikte indirecte testmethode is een serologische bloedtest. Hierbij wordt het bloed van de patiënt onderzocht op de aanwezigheid van antistoffen tegen de Borrelia-bacterie. Als het menselijk lichaam in contact komt met een ziekteverwekker - zoals een virus of een bacterie - gaan er allerlei verschillende onderdelen van het afweersysteem aan het werk om die ziekteverwekker op te ruimen. Een van deze afweerreacties is de productie van antistoffen. De antistoffen gaan als ‘vlaggetjes’ op de ziekteverwekker zitten, zodat de overige onderdelen van het afweersysteem deze kunnen vinden.
Om lymeziekte vast te stellen, wordt daarom onderzoek gedaan naar specifieke antistoffen tegen de Borrelia-bacterie in het bloed van de patiënt. Dit gebeurt eerst met een screeningstest, bijvoorbeeld een ELISA (Enzyme-Linked Immuno Sorbent Assay). Als de uitslag van de ELISA twijfelachtig of positief is, wordt vervolgens in het laboratorium een technische bevestigingstest gedaan. Een bevestigingstest is nodig, omdat de screeningstest relatief vaak een fout-positief resultaat geeft. Pas als de tweede test de aanwezigheid van antistoffen bevestigt, kan de test als geheel positief worden afgegeven. Op dit moment wordt hiervoor vaak de zogenaamde immunoblot (‘Western blot’) gebruikt. Er wordt onderzoek gedaan of een tweede ELISA als bevestigingstest kan worden gebruikt. Dat zou veel handiger zijn, aangezien de immunoblot een enigszins bewerkelijke test is.
Helaas zijn medische tests nooit perfect. Soms zit een test ernaast: de ziekte kan worden gemist (fout-negatieve uitslag), of een gezond persoon wordt ten onrechte als ziek aangemerkt (fout-positieve uitslag). Dat geldt ook voor de Borrelia-antistoftest. Vroeg in het beloop van lymeziekte produceert het afweersysteem vaak nog geen antistoffen. Bij mensen met een erythema migrans heeft zelfs bijna de helft nog geen meetbare antistoffen in het bloed. Om die reden wordt zoals boven al beschreven, aangeraden om bij een erythema migrans meteen te behandelen met antibiotica en niet de resultaten van bloedonderzoek af te wachten (zie 5.1).
Wanneer de ziekte langer duurt, neemt de kans op aanwezigheid van antistoffen sterk toe. Bij latere verschijnselen van lymeziekte is het daarom wel belangrijk om te testen. De gevoeligheid van de antistoftests is dan veel hoger en een positieve test kan dan wel degelijk helpen om de diagnose te stellen. Als iemand al enkele maanden klachten heeft, maar er zijn geen Borrelia-antistoffen meetbaar, dan is het naar de huidige stand van de wetenschap niet waarschijnlijk dat iemand lymeziekte heeft. Uiteraard is de aard van de klachten dan ook belangrijk en er bestaan natuurlijk uitzonderingen, waarmee artsen rekening moeten houden.
Betekent een positieve antistoftest dan altijd dat je lymeziekte hebt? Nee, gelukkig niet. Zo’n vijf tot tien procent van de Nederlandse bevolking heeft een positieve Borrelia-antistoftest zonder ziekteverschijnselen. Als iemand namelijk eenmaal antistoffen tegen een bepaalde ziekteverwekker heeft, blijven deze vaak langdurig aanwezig. Zo kunnen positieve antistoftests voor lymeziekte ook voorkomen bij mensen die ooit een beet van een geïnfecteerde teek hebben gehad zonder ziek te zijn geworden, bij mensen die ooit lymeziekte hebben gehad of bij mensen met zogenaamde kruis-reagerende antistoffen. Dat zijn bijvoorbeeld antistoffen tegen een andere bacterie of virus de ervoor zorgen dat de Borrelia-antistoftests positief uitslaan.
Bovengenoemde omstandigheden maken duidelijk dat het belangrijk is om te bedenken wanneer testen op lymeziekte zinvol is en dat de arts de uitslag moet interpreteren in relatie tot de duur en de aard van de klachten van de patiënt. Diagnostiek naar lymeziekte is dan ook vaak maatwerk..
Patiëntensymposium lyme 2022 - Spreker 1; Bron https://congresscare.eventsair.com/pati ... m/sprekers en Bron viewtopic.php?f=5&t=2595&start=10#p28636
Oxford Academic
Clinical Infectious Diseases
Volume 73, Issue 7
Publicatie 1 oktober 2021
Study - 'Detection of Borrelia burgdorferi Cell-free DNA in Human Plasma Samples for Improved Diagnosis of Early Lyme Borreliosis' by John A Branda, Jacob E Lemieux, Lily Blair, Asim A Ahmed, David K Hong, Sivan Bercovici, Timothy A Blauwkamp, Desiree Hollemon, Carine Ho, Klemen Strle, Nitin S Damle, Timothy J Lepore, Nira R Pollock; Bron https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8492203/ en Bron https://academic.oup.com/cid/article-ab ... m=fulltext
Informatie Strle Laboratory; Bron https://www.wadsworth.org/research/laboratories/strle en Bron https://www.wadsworth.org/senior-staff/klemen-strle..Abstract
Background
Laboratory confirmation of early Lyme borreliosis (LB) is challenging. Serology is insensitive during the first days to weeks of infection, and blood polymerase chain reaction (PCR) offers similarly poor performance. Here, we demonstrate that detection of Borrelia burgdorferi (B.b.) cell-free DNA (cfDNA) in plasma can improve diagnosis of early LB.
Methods
B.b. detection in plasma samples using unbiased metagenomic cfDNA sequencing performed by a commercial laboratory (Karius Inc) was compared with serology and blood PCR in 40 patients with physician-diagnosed erythema migrans (EM), 28 of whom were confirmed to have LB by skin biopsy culture (n = 18), seroconversion (n = 2), or both (n = 8). B.b. sequence analysis was performed using investigational detection thresholds, different from Karius’ clinical test.
Results
B.b. cfDNA was detected in 18 of 28 patients (64%) with laboratory-confirmed EM. In comparison, sensitivity of acute-phase serology using modified 2-tiered testing (MTTT) was 50% (P = .45); sensitivity of blood PCR was 7% (P = .0002). Combining B.b. cfDNA detection and MTTT increased diagnostic sensitivity to 86%, significantly higher than either approach alone (P ≤ .04). B.b. cfDNA sequences matched precisely with strain-specific sequence generated from the same individual’s cultured B.b. isolate. B.b. cfDNA was not observed at any level in plasma from 684 asymptomatic ambulatory individuals. Among 3000 hospitalized patients tested as part of clinical care, B.b. cfDNA was detected in only 2 individuals, both of whom had clinical presentations consistent with LB.
Conclusions
This is the first report of B.b. cfDNA detection in early LB and a demonstration of potential diagnostic utility. The combination of B.b. cfDNA detection and acute-phase MTTT improves clinical sensitivity for diagnosis of early LB..