De teek wordt weer actief nu de temperatuur boven de tien graden komt.
Het miniscule bloedzuigertje kan nare gevolgen veroorzaken door het overbrengen van de ziekte van Lyme.
Klik hier voor een grotere versie van de afbeelding.
Deze pagina thuis aan de muur als poster op A3-formaat? Bestellen kan via de webshop In Beeld&Co.
BUSSUM- Dankzij de Bussumse Didi Jung is gisteren de eerste Lyme-route geopend op de Bussumerheide.
De uitgezette wandelroute is 2 kilometer lang en geeft onderweg informatie over de ziekte van Lyme. Didi heeft zelf deze ziekte gehad en wil andere waarschuwen hoeveel impact een beet van een teek kan geven. De ziekte is nog steeds lastig op te sporen en te behandelen.
De route begint voor restaurant Heidezicht. Eerder plaatste ze ook al een bankje https://www.bussumsnieuws.nl/nieuws/men ... eide?redir op de heide om mensen alert te maken op tekenbeten bij activiteiten in de natuur.
“Een tekenbeet? Daar ontkom je in dit werk niet aan”, zegt boswachter Imreël. Met zo’n tachtig anderen bezocht hij tijdens de 'week van de teek' een presentatie over de ziekte van Lyme, die je via een tekenbeet kunt oplopen. In de duinen van Castricum vertelden professor Joppe Hovius en arts-onderzoeker Ewoud Baarsma over spugende teken en rode huidkringen.
“Wie heeft er wel eens een tekenbeet gehad?”, vraagt Joppe Hovius aan de zaal in De Hoep, een bezoekerscentrum van drinkwater-leverancier PWN, die de Noord-Hollandse duinen beheert. Bijna alle aanwezigen steken hun hand op. Het zijn dan ook mensen die voor hun werk bijna dagelijks in het duingebied rondstruinen: boswachters, beheerders, vrijwilligers.
“Wie heeft de ziekte van Lyme gehad?”, luidt de volgende vraag. Een handjevol mensen, zo blijkt. Enkele van hen hebben chronische klachten. Ferdinand de Wildt, bestrijder van exoten (planten die niet in het duingebied thuishoren) weet er alles van. Zijn vader, werknemer van PWN, heeft langdurige klachten door Lyme, vertelt hij. Zelf loopt hij sinds zijn zesde veel door de bossen. Eerst samen met zijn vader, later in opdracht van het drinkwaterbedrijf. “Afgelopen jaar ben ik zo’n 65 keer door een teek gebeten. Eén keer heb ik er 35 van mijn lijf moeten plukken. Die dag hadden veel collega’s last van teken.” De Wildt controleert zijn lichaam daarom dagelijks. “Gelukkig heb ik nog nooit een rode kring gehad. Als ik me slecht voel, ga ik voor de zekerheid naar een arts.”
Meer dan 25.000 keer per jaar
In Nederland worden jaarlijks 1,3 miljoen tekenbeten gerapporteerd. Ongeveer één op de vijf teken draagt de bacterie bij zich die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Meer dan 25.000 Nederlanders per jaar krijgen de ziekte, vertelt Hovius. Vaak, maar niet altijd, begint dat met een grote rode vlek of kring op de plek van de beet. Die verschijnt niet meteen, waarschuwt de hoogleraar, dat kan dagen tot weken duren. In de gaten houden dus als je gebeten bent.
Een klein deel van de patiënten krijgt ernstige klachten, die zich zelfs maanden tot jaren later kunnen manifesteren en lang kunnen aanhouden: een dikke paarse knobbel (lymfocytoom), uitval van zenuwen, ontstekingen in de grote gewrichten, chronische ontsteking van de huid, die daardoor steeds dunner wordt, en in een enkel geval hartritmestoornissen of hersenontsteking.
Preventief antibiotica
Hovius: “Hoe langer een teek vast zit op je lijf, hoe groter de kans dat je de ziekte van Lyme oploopt. Een goede lichaamscheck is daarom belangrijk als je in de natuur bent geweest. Vind je een teek die zich heeft vastgezogen, dan moet je deze zo snel mogelijk verwijderen. Niet in het lijfje knijpen, want dan spuugt hij zijn hele darminhoud in je bloed, en daar zit nou juist die bacterie. De plek ontsmetten en overleggen met de huisarts of het zinvol is om preventief twee antibioticatabletten te slikken.”
Dat laatste leidt tot vragen uit de zaal. Want als je jaarlijks tientallen keren gebeten wordt, blijf je aan de gang met antibiotica. “Dat is geen doen”, beaamt Hovius. “Bekijk het per geval. Als je op één dag tien teken van je lichaam hebt gehaald of als een teek al enkele dagen op je huid zit – en hij is helemaal volgezogen met bloed – dan zou je preventief antibiotica kunnen nemen.”
Nog nooit gebeten
“Ik heb een paar kuurtjes gekregen”, vertelt Harm Snater, voorheen beheerder in het Kennemer duingebied en nu onderzoeker. Elk jaar bezoekt hij dezelfde plekken in de duinen die zich van Frankrijk tot Denemarken uitstrekken, om te kijken hoe de vegetatie zich daar ontwikkelt. De 81-jarige Snater haalt een oranje tekentangetje tevoorschijn, ooit op de kop getikt in Frankrijk. “Dit is al enkele decennia mijn vaste gereedschap. In de jaren zeventig tot negentig had ik dagelijks tientallen teken op mijn lijf. Zeker vijftig tot honderd van die beestjes zaten er al een paar dagen. Als ze nog niet volwassen zijn, kun je ze namelijk moeilijk zien.” Ziek is hij er nooit van geweest, van zo’n beet. “Wel is het gebeurd dat de huid eromheen na een paar dagen raar begon te voelen en mijn gewrichten pijn deden. Dan kreeg ik antibiotica.”
Altijd DEET
Vrijwilliger Juul Zandbergen behoort tot de weinigen die nog nooit een tekenbeet hebben gehad, ook al doet hij sinds een jaar of tien regelmatig klussen in de natuur. Hij neemt wel maatregelen: altijd een lange broek aan, zelfs als het warm is – de broekspijpen stopt hij in zijn sokken. En hij gebruikt altijd DEET, heel veel DEET, een insectenwerend middel dat ook werkt tegen teken.
Zijn collega vraagt aan Hovius en Ewoud Baarsma hoe dat kan, dat de één vaak wordt gebeten tijdens het werken in de duinen, en de ander amper. “Tja, dat is net als bij muggen”, peinst Hovius. “Die vinden sommige mensen aantrekkelijker om te steken dan anderen. Het heeft te maken met beweging, lichaamsgeur en -warmte. En wellicht ook met de samenstelling van de bacteriën op iemands huid. Daar reageren ze op.”
Allereerste Lymepatiënt
Baarsma wil graag weten of de aanwezigen zouden meewerken aan een biobank, mocht die er ooit komen. Een analyse van hun bloed kan interessante informatie opleveren omdat ze bovengemiddeld veel gebeten worden. De animo blijkt groot.
Tot slot nog een leuk weetje. Wie was de allereerste Lymepatiënt? Hovius: “Waarschijnlijk was dat Ötzi, de meer dan 5000 jaar oude ijsmummie die diepgevroren in de Alpen werd gevonden. Onderzoek op zijn resten bracht genetisch materiaal aan het licht dat zou kunnen passen bij dat van de Lyme-bacterie. Ook had hij afwijkingen aan zijn gewrichten die wijzen op de gewrichtsontstekingen die met de ziekte gepaard kunnen gaan.” Het is maar dat u het weet.
Tekenradar; meer informatie Bron https://www.tekenradar.nl/EDE - Het landkaartje van Tekenradar.nl kleurt dit weekend in heel Gelderland bloedrood. Door het mooie weer zijn de gevreesde beestjes zeer actief.
Bioloog Arnold van Vliet sleept met een wit laken over de bosbodem in Ede. Hij heeft meteen 'beet'.
Na twintig stappen zitten er op het witte laken al zes zwarte puntjes, van klein tot heel klein. De teken dachten een nieuwe gastheer gevonden te hebben, maar bijten in het stof. Met een pincet stopt Van Vliet de gevangen beestjes in een klein kokertje. Die gaan mee naar de universiteit voor onderzoek.
Na bezoek aan het groen altijd een tekencheck doen
Teken maken vier levensstadia door: ei, larve, nimf en volwassen teek. Om een volgend stadium te bereiken, heeft een teek bloed nodig. Dat kan onder meer van muizen, reeën, vogels en honden zijn, maar ook mensenbloed is een prima maaltje.
We worden het vaakst gebeten door de nimfen. Het is belangrijk om na een bezoek aan het groen altijd een tekencheck te doen, want een op de vijf teken in dit stadium draagt de bacterie mee die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Teken leven niet alleen in het bos, ook in het park of je eigen tuin kunnen de beestjes voorkomen.
Twee kontjes hoog
Vaak wordt gedacht dat teken vanuit bomen hun prooi bespringen. Dat is een misverstand, aldus de bioloog. Teken leven dicht bij de grond. Ze bevinden zich op de strooisellaag en op planten die laag bij de grond groeien, zoals bosbessen en varens. Maar ook in gras dat twee kontjes hoog is, voelt een teek zich helemaal thuis.
Ieder jaar krijgen 27.000 mensen de ziekte van Lyme, blijkt uit gegevens van het RIVM. Een miljoen mensen wordt gedurende dezelfde periode door een teek gebeten. Dat betekent dat 2 op de 100 mensen de ziekte van Lyme krijgen na een tekenbeet. Slechts een kleine groep houdt daar ook langdurige klachten aan over. De ziekte van Lyme wordt behandeld met antibiotica, een vaccin is er (nog) niet.
Nieuw virus
Sinds 2016 zijn er op de Sallandse Heuvelrug en de Utrechtse Heuvelrug ook enkele teken gevonden met het TBE-virus. Dat virus kan leiden tot een hersenvliesontsteking. 'De kans daarop is zeer klein', legt Van Vliet uit. 'Laat het je er dan ook niet van weerhouden om lekker naar buiten te gaan.'
In ons land zijn nog geen mensen besmet geraakt met het virus dat in Oost-Europa al langer actief is. Mocht je meer dan drie weken in een (natuur)gebied verblijven waar het TBE-virus heerst, wordt aangeraden om je te laten vaccineren. In ons land is dat vanwege de zeer geringe kans op besmetting niet nodig.
Geen honderd procent bescherming
Mocht je door een teek gebeten zijn, dan kun je die het best binnen 24 uur verwijderen met een pincet of een speciale tekentang. Houd in de gaten of er tot drie maanden na de beet geen rode kring ontstaat of dat er andere symptomen van de ziekte van Lyme optreden. Waarschijnlijk gruwel je al bij de gedachte dat zo'n beestje zich vol drinkt met jouw bloed. Je kunt daarom tekenwerende kleding dragen.
Maar ook daarmee ben je niet honderd procent beschermd. Bioloog Arnold van Vliet stopt in ieder geval altijd zijn broek in zijn sokken als hij het bos in gaat. Op die manier kunnen teken niet eenvoudig via de broekspijp op het lichaam komen. Dat dat er niet uitziet, neemt Van Vliet graag op de koop toe.
De week van de teek is begonnen. Daarom gaan we naar het Lage Bergse Bos om te kijken of Rotterdammers weten wat voor gevaren teken met zich meebrengen en wat zij doen om extra voorzichtig te zijn.
Boekpresentatie donderdag 23 mei 17.00 uur
boekhandel Scheltema in Amsterdam
De Amerikaanse wetenschapsjournalist met Nederlandse achtergrond Mary Beth Pfeiffer heeft zich jarenlang verdiept in de ziekte van Lyme, die zich in hoog tempo over de wereld verspreid. Door de klimaatverandering kunnen teken zich in steeds meer plaatsen handhaven. De ziekte van Lyme is de eerste epidemie die opkomt in het tijdperk van klimaatverandering. In de Verenigde Staten en Europa alleen al krijgen jaarlijks een half miljoen mensen Lyme.
Mary Beth Pfeiffer laat zien hoe mensen hebben bijgedragen aan deze groeiende bedreiging van de volksgezondheid en hoe de medische wereld het gevaar van deze ziekte onderschat. Ze vertelt hartverscheurende verhalen over families die verwoest zijn door een enkele tekenbeet, en over de keuze van een vrouw om een einde aan haar leven te maken na een uitputtende zoektocht naar genezing. Vanwege haar banden met Nederland komen in het boek tal van Nederlandse voorbeelden voor.
Pfeiffer waarschuwt ook voor de opkomst van andere tekenbeetziekten die maken dat Lyme moeilijker te behandelen is en die elk hun eigen risico’s met zich meebrengen. Het boek is een krachtig pleidooi om de inspanningen voor preventie van Lyme en voor onderzoek te intensiveren.
‘Een belangrijke bijdrage aan de openbare kennis over Lyme’
Prof. Christian Perronne, hoofd infectieziekten Raymond Poincaré universiteitsziekenhuis, Garches, Frankrijk
Boekpresentatie
Op donderdagmiddag 23 mei om 17.00 uur is de boekpresentatie van Mary Beth Pfeiffer in boekhandel Scheltema in Amsterdam. Onze voorzitter Fred Verdult zal haar in het Engels interviewen. Deze boekpresentatie is gratis toegankelijk. Het boek is er te koop en na afloop zal Mary Beth boeken signeren. Als je het boek al hebt: gewoon meenemen! Als je je via de link onderaan deze e-mail aanmeldt, kun je ook een vraag aan Mary Beth voordragen.
Parkeren
Als je met de auto komt kun je parkeren in Q-Park de Bijenkorf (Beursstraat 15) en dan is het nog geen vijf minuten lopen.
Openbaar vervoer
Als je met het openbaar vervoer komt kun je de Noord-Zuid metrolijn nemen, bijvoorbeeld op Centraal Station of Station Zuid tot halte Rokin. Als je naar uitgang Dam loopt, kom je bijna voor de deur van boekhandel Scheltema uit.
Roelstoel of ligplek
Boekhandel Scheltema is toegankelijk met een rolstoel en als je zelf een matje of zitzak meeneemt zijn er ligplaatsen.
Ik meld me nu aan voor de boekpresentatie>>
Wenskaarten ontwerpen, instagrammen, pakketjes verzenden, trainingen geven. Dat je ziek kunt zijn en toch kunt ondernemen, bewijst Berdien met haar succesvolle webshop by bird. Berdien heeft de ziekte van Lyme.
Het is de Week van de Teek. Welke impact heeft de ziekte van Lyme op jouw leven?
‘Deze ziekte heeft mijn leven lamgelegd. Ik ben altijd moe, heb koorts- en pijnaanvallen. Als ik ergens wil lunchen of even naar buiten wil, moet ik echt een heel goede dag hebben. Ik ben een stuk onafhankelijkheid kwijtgeraakt. Het heeft jaren geduurd voordat ik een diagnose kreeg: de ziekte heeft veel te lang lopen sudderen. Daarom vind ik het zo goed dat er aandacht is voor de ziekte van Lyme. Hopelijk stellen artsen zo eerder de diagnose en komt er ook voor chronische Lymepatiënten een adequate behandeling. Door de ziekte werd ik volledig arbeidsongeschikt.’
Lees meer gehele artikel; Bron https://perspectief.uwv.nl/artikelen/ch ... uit-je-bedHoe heb je geleerd een eigen onderneming te runnen?
‘Ik heb het geleerd door het gewoon te gaan doen. Zo bleek de eerste zending kaarten die ik bestelde verkeerd gedrukt. Vervelend, maar je weet wel meteen hoe je het de volgende keer moet aanpakken. Daarnaast moest ik ook leren hoe ik het ondernemen kon combineren met mijn ziekte. Ik heb er slimme oplossingen voor gevonden. Zo heb ik 2 keer per week hulp bij het inpakken en worden alle bestellingen niet binnen 24 uur, maar binnen 48 uur verzonden. Dat geeft me net wat meer tijd. Bovendien leven we in een geweldig tijdperk: dankzij internet kun je ondernemen vanuit je bed. Alle kennis die je nodig hebt, is online te vinden. Ook de marketing heb ik online geregeld. Als je chronisch ziek bent, ga je niet zo makkelijk naar een netwerkborrel om je bedrijf te promoten.
Dat by bird zo goed is gaan lopen, komt vooral door mijn aanwezigheid op Instagram. En omdat het zo goed gaat, heb ik mijn uitkering van UWV nu niet meer nodig.’
Beslissen over deelname
U kunt zich niet zelf aanmelden voor deelname aan een van de ziekte specifieke verzamelingen die ondergebracht zijn bij de Radboud Biobank. Indien u in aanmerking komt om deel te nemen aan een verzameling zal uw behandelend arts of verpleegkundige u hierover benaderen en informeren. Vragen over deelname aan wetenschappelijk onderzoek kunt u stellen aan deze arts of verpleegkundige.
Als u aan de biobank wilt bijdragen dan zet u een handtekening op het toestemmingsformulier dat u van uw behandelend arts of verpleegkundige heeft ontvangen. Deelname is altijd geheel vrijwillig.
Terug naar “Nieuws, Actualiteiten en Acties”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten
