Tekenbeet laat 11-jarige Tom uit Dijkerhoek en artsen beven
HOLTEN/DIJKERHOEK - Nietsvermoedend is de 11-jarige Tom Reefhuis uit Dijkerhoek onlangs gebeten door een teek. De beet kwam pas enkele dagen later aan het licht toen Tom's zijn mond iets scheef stond en hij één van zijn ogen niet meer dicht kreeg. Op dat moment gingen alle alarmbellen rinkelen.
'Als hij die aangezichtsverlamming niet had gehad, had ik gedacht dat het een griepje was", vertelt moeder Jennike Reefhuis. "Volgens de kinderarts hebben we geluk gehad omdat we er op tijd bij waren." De 11-jarige Tom ligt op bed in de woonkamer. Zijn linkerhand is ingezwachteld en voorzien van een infuusnaald. Als hij glimlacht zie je nog een klein staartje van de verlamming. Volgens zijn moeder gaat het lachen al een stuk beter dan een week geleden.
Buiten
Het is niet voor het eerst dat Tom is gebeten door een teek. Het gezin Reefhuis woont buitenaf en de kinderen spelen veel buiten. Moeder Jennike controleert altijd op teken voordat haar kroost naar bed gaat. Deze keer ziet haar man Erik een teek op de arm van Tom lopen nadat hij met de kat heeft gespeeld. "Of deze teek de beet heeft veroorzaakt en op welke plek dat is geweest weten we niet. Ze zeggen dat er een ring verschijnt maar we weten nu dat dit niet altijd het geval is."
Griep
Het is zondagmorgen wanneer ze haar zoon in wil smeren met zonnecrème. Tom voelt zich niet zo fit en zegt dat zijn nek pijn doet wanneer ze er crème opsmeert. "Ik dacht nog, ach mijn andere zoon heeft ook net de griep gehad, dus Tom zal nu wel aan de beurt zijn."
Hangerig
De volgende dag, maandag, krijgt Tom koorts en is hangerig. Dinsdag klaagt Tom over duizeligheid. Jennike ziet dat hij niet zichzelf is. Maar alsnog wordt er geen directe link gelegd met de teek. Ook niet wanneer Tom 's avonds tijdens het tandenpoetsen meldt dat zijn linkerwang vreemd voelt . "Ik zeg nog tegen hem 'trek eens niet van die gekke bekken'. Zijn koorts was over dus op zich maakte ik me nog niet veel zorgen."
Scheve mond
Er gaat pas een bel rinkelen wanneer Tom de volgende ochtend vertelt dat hij zijn oog niet dicht kan krijgen en zijn mond scheef staat. De huisarts wordt meteen gebeld. "Ik had al wat testjes met hem gedaan omdat ik aan een hersenbloeding dacht, maar dat was het niet. Tom voelde zich ook niet meer duizelig."
Kinderarts
De schrik komt er pas in wanneer de huisarts wil dat een kinderarts hem zo snel mogelijk ziet. Ze rijden meteen door naar Deventer. Daar wordt hij na onderzoek weer naar huis gestuurd omdat zijn bloeddruk goed was en hij niet ziek oogde. Tom moet zich de volgende dag wel opnieuw melden voor bloedonderzoeken. "We dachten ook nog aan een oorontsteking, maar de KNO arts kon niets vinden en verwees ons weer terug naar de kinderarts."
Lumbaalpunctie
Die vertrouwt het niet en wil een lumbaalpunctie uitvoeren. Zodat snel vastgesteld kan worden of het om een hersenvliesontsteking gaat of toch een tekenbeet. "Er stond een team van vijf specialisten klaar", vertelt Jennike en valt even stil. "Dat heeft best impact, ja. Ook omdat ze niet precies weten wat het was."
Behandeling
De kinderarts besluit dat Tom in het ziekenhuis moet blijven en wordt behandeld met antibiotica en prednison. Gelukkig gaat het sinds de opname en kuur beter met Tom. Hij mag mee naar huis als hij belooft meteen terug te komen wanneer er hoge koorts optreedt. Thuis krijgt hij één keer per dag een infuus toegediend. Jennike: "Het is afwachten. Of het de ziekte van Lyme betreft. De vooruitzichten zijn niet goed te voorspellen. We waren er op tijd bij. Als ik hem had door laten kwakkelen? Dan was het waarschijnlijk niet goed afgelopen."
Na verontrustende tekenbeet lacht Tom uit Holten als vanouds
Hij kan weer lachen en van een scheve mond is niets te zien. De 12-jarige Tom Reefhuis uit Holten is hersteld van een tekenbeet vorig jaar zomer. "Ik heb geluk gehad", stelt Tom. Dat het anders kan, hoorden ze onlangs. In Markelo is een week na Tom een 8-jarige door een teek gebeten en hij is nog niet beter.
Of de teek van poes Tijgertje komt, weten de ouders Erik en Jennieke niet. Omdat het gezin Reefhuis buitenaf woont, controleren ze de kinderen vaak op teken. Vader Erik ziet die avond een teek op de arm van Tom. Dat hij gebeten is, blijkt de volgende dagen.
Aan de bel trekken
Tom krijgt last van zijn nek, heeft koorts, is duizelig en raakt deels verlamd in zijn gezicht. Zijn moeder denkt eerst dat het een onschuldig griepje is, maar trekt toch aan de bel. De kinderarts gaat er al snel vanuit dat het een tekenbeet is. Tom krijgt veertien dagen antibiotica en prednison. Hij is doodmoe.
Diezelfde Tom zit een half jaar later gezond aan tafel. "Een dag voor zijn laatste infuus kreeg hij een allergische reactie. Hij kreeg uitslag en die verspreidde zich over zijn lichaam. Ik heb contact gezocht met de kinderarts in Deventer en we konden gelijk komen. In overleg mocht ik hem een pilletje geven. Dat sloeg goed aan."
School
Artsen besluiten de kuur te stoppen. "Het was onverstandig om door te gaan, omdat ze bang waren voor dichtslibbende aders." Het team ziet geen reden voor andere medicatie. Wel moet Tom rustig aan doen. De vakantie komt gelukkig niet in gevaar. "De vermoeidheid hield lange tijd aan. Na de zomervakantie mocht hij wat ons betreft weer naar school. Zijn mond hing nog wel scheef, maar klasgenootjes wisten wat er was gebeurd."
"Alle kaartjes en cadeautjes die ik heb gekregen, vond ik leuk", zegt hij. Als tip geeft hij mee dat je altijd goed moet opletten. "Het heeft mensen wakker geschud. Ouders controleren nu vaker", zegt Jennieke. "En als het kan de teek in een potje meenemen naar de arts. Dan kunnen ze zien of de teek besmet is."
Terug naar “Nieuws, Actualiteiten en Acties”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast
