Berichtdoor Levensgenieter » Do 21 Mar 2019, 20:39
Het menselijk immuunsysteem maakt ter verdediging tegen infecties igm en igg antilichamen aan. Bij een recente infectie worden de igm antilichamen aangemaakt en na verloop van tijd de igg antilichamen.
In 2015 is een studie geweest die aantoonde dat borrelia opgehoopt in de lymfeklieren ervoor kon zorgen dat er steeds meer igm antilichamen aangemaakt werden en geen igg antilichamen.
Doordat de igg antilichamen veel sterker en effectiever zijn in het opruimen van infecties overleeft de borrelia dus continu het immuunsysteem op deze manier waardoor de ziekte verder voortwakkerd. Dit zal dan ook voor de rest van het lichaam gelden. Ikzelf behoor ook tot deze groep en tijdens 1 van mijn bezoeken aan BCA augsburg werd mij idd bevestigd door middel van bloedtest dat mijn lichaam tegen borrelia alleen maar igm antilichamen aanmaakt en geen noemenswaardige igg antilichamen tegen borrelia.
Ook kan de borrelia behalve van vorm veranderen wat algemeen bekend is, ook van band veranderen. (de bekende p39, 40 41 enz..) wat betekent dat het imuunsysteem deze weer opnieuw herkend en daardoor weer opnieuw of constant igm antilichamen blijft aanmaken. Dit werkt dus in het voordeel van de bacterie!
De reden dat antibiotika vaak niet werkt komt door veel meer redenen.
Ten eerste is het van levensbelang om precies te achtrhalen welke co-infecties er zijn want je kunt borrelia proberen te behandelen maar als er meerdere co-infecties zijn zal dus de antibiotika ineffectief blijken omdat verschillende co-infecties verschillende antibiotikas nodig hebben.
In Nederland (en ook in het buitenland) geven veel ilads artsen antibiotikas aan patienten die daar erg blij mee zijn omdat ze meestal klachtenverminderen ervaren voor een bepaalde tijd.
Borrelia en meerdere co-infecties zijn intracellulair, waar antibiotika moeilijk aankomt en waar de verschillende infecties mekaar versterken maar ook beschermen.
Het is van uitermate belang dat men tijdens antibiotika de juiste middelen neemt die tegen de meeste infecties die je hebt werken.
Veelal krijgen mensen hier bij ilads atsen maar 2 of 3 verschillende middelen...en ook nog in orale vorm.
Het eerste probleem is dat de orale vorm bij iedereen anders word opgenomen. Door jarenlang ziek zijn werken de darmen vaak zeer slecht en is er sprake van een erge darmdysbiose. Dit zorgt voor een sterk verminderde opname van de medicijnen wat de behandeling ineffectief maakt.
Ten tweede zorgen deze 2 a 3 middelen nooit ervoor dat de persistercellen aangepakt worden. Theoretisch kun je een persisterdrug geven maar in de praktijk komt bijna altijd uit dat er een combinatietherapie gegeven moet worden bij mensen met chronische en zware klachten.
Zoals bekend zijn de bekendste vormen van borrelia de cell-wall vorm en de cystevorm (de round bodies)
De belangrijkste plaatsen waar deze voorkomen zijn intracellulair (waar zowel de spirocheet als de cystevorm voorkomen in de cellen) en extracellulair, zoals biofilms die bestaan uit cellen en moleculen die een "schild" vormen.
Je zult dus alle van bovenstaande vormen aan moeten pakken op alle plaatsen. Intracellulair is het grootste probleem en behoeft dus zeer vaak een behoorlijke combinatie.
De cell-wall vorm is het makkelijkst aan te pakken: penicilines, cephalosporines (bijv ceftriaxon)
De cystevormen zijn in de juiste combinatie met andere middelen!! aan te pakken door bijv. plaquenil, grapefruit seed, flagyl en tindamax.
De intracellulaire vormen: macrolides, quinolones, tetracyclines, mycobacteriale middelen (rifampin, dapsone, pyrazinamide), Sulfas (Bactrim).
Debiofilms: Stevia, Serrapeptase, Monolaurine (zit in kokosolie), Biocidin (klinisch meest effectief!)
Er zal dus een combo gegeven moeten worden uit bijv. bovenstaande groepen. Ieder lichaam reageert anders op verschillende middelen dus het blijft een kwestie van proberen. Tevens zal ook bijv een eventuele coinfectie aangepakt moeten worden die niet volledig op bovenstaande middelen reageert, bijv babesia. Dan zal bijv ook malarone, mepron en de bekende natuurlijke protocollen ter ondersteuning gepakt moeten worden, bijv cryptolepsis sainguilenta en sida acuta enz...
Tevens werken bepaalde natuurmiddelen zeer goed in het verlagen van de IL2, IL6 en de TNF-Alpha. (De hoofdreceptoren die cytokines loslaten zodra de bacterien het immuunsysteem aanwakkeren. Deze waardes worden dan te hoog doordat ze steeds meer cytokines afvuren wat leid tot inflammatie in ons lichaam en dus pijn en klachten veroorzaakt)
In de praktijk word vaak gezien dat zodra men stopt (zelfs met een grote combo van bovenstaande middelen) een terugval krijgt. Recente klinische bewijzen van verbeteringen komen als er dan ook bijv dapsone aan toegevoegd word...
Dapsone is een anti lepramiddel wat vaak in combinatie gegeven wordt.
Een studie in 2016 in the journal of clinical and experimental dermatology research liet zien dat dapsone niet alleen effectief werkt tegen persisterende lyme, maar ook tegen persisterende babesia. Dit middel zal in toevoeging op bovenstaande middelencombo gegeven moeten worden. Dapsone alleen of in combinatie met bijv alleen doxyxycline is niet effectief, omdat je dan simpelweg niet alle vormen effectief genoeg aanpakt.
Zodra de ziektes niet van meerdere kanten tegelijk aangepakt worden, blijkt een behandeling vaak ineffectief. Tijdens antibiotika zullen natuurlijke protocollen ook ingezet moeten worden om gelijktijdig "een aanval te kunnen doen".
Voeding (een juist eetpatroon) is ook van uitermate belang tijdens de ziekten en behandelingen ervan. Inflammataire voeding werkt uiteraard averechts. Bovendien werken bij veel lymies de darmen slecht en moet een bepaald dieet ervoor zorgen dat de darmen herstellen. Tevens noodzaak voor goede probiotika en herstellen van de darmwand, dit laatste door inname glutamine.
Ook zullen gelijktijdig schimmels, parasieten en virussen aangepakt moeten worden.
Verdere oorzaken die ervoor zorgen dat antibiotika niet afdoende werkt in het lichaam zijn als volgt:
Mitochondria malfunctie: De kern van iedere cell bestaat uit de mitochondria. Simpel gezegd, als deze niet goed reageert neemt het geen ATP (energiemolecuul) op waardoor je dus extreme vermoeidheidsklachten krijgt. Veel lymies hebben mitochondria malfunctie wat dus de vermoeidheidsklachten (CVS) verklaard. Belangrijk om te weten is dat de energie die aangemaakt word in de mitochondria bepaald word door ons dieet!
Het simpel toevoegen van bijv creatine lost dit probleem niet op...je kunt de atp wel in het lichaam "schudden", maar als de cellen niet goed "opengaan", komt de atp dus niet in de mitochondria en neemt het dus de energie niet op.
Dit hele proces behoeft ook weer meerdere stappen om het probleem op te lossen.
Mitochondria malfunctie ontstaat bijv door veel suiker eten en oxidative stress, een teveel aan vrije radicalen, antibiotikagebruik enz.
Dit verklaard dus waarom bij antibiotikagebruik en behandeling voeding een essentiele rol speelt!! Verkeerde voeding kan dus een reden zijn waarom antibiotika niet werkt.
Hormonale disbalans. Dit is een van de belangrijkste redenen waarom antibiotikas vaak niet werken.
Als de adrenalen een lage respons hebben maken ze niet de juiste hormonen aan, of te lage produktie. Bijv cortisol-aanmaak bij stress. Ook dit werkt bij aan continu vermoeid zijn. (ook lage t3, t4, hgh, sex hormoon en insuline-resistentie draagt hieraan bij)
Ook andropauze, menopauze enz zijn dingen die verbeterd moeten worden om antibiotikas zo effectief mogelijk te laten zijn, evenals slechte schildklierwerking.
Slaapproblematiek Slaapproblemen bij lyme kunnen meerdere oorzaken hebben, ook door medicijnen en virussen enz.
Probeer dit op te lossen (makkelijker gezegd dat gedaan want het kan tig oorzaken hebben, van eenvoudig tot meestal zeer ingewikkeld).
Slecht slapen over lange tijd werkt behandelingen tegen. (bij lage seratonine werkt bijv 5htp erg goed, een onderdeel van l-tryptofaan)
Mocht het je lukken de bacterie kapot te krijgen en je behoud bovenstaande klachten (er zijn er nog veel meer), dan ligt het aan het malfunctioneren van je eigen lichaam. Sommige schade is blijvend na verloop van tijd, maar veel kan met de tijd verbeteren.
Autonome zenuwstelsel klachten (zenuwen die bloeddruk reguleren, hartslag reguleren, blaaswerking en darmbewegingen reguleren kunnen dmv bepaalde medicijnen verbeteren, maar ook dit vergt specifieke kennis van een arts.
Indien het kan, hoge intensiteit beweging...dit verbeterd de insulineregulatie in het lichaam, wat op haar beurt voor een verbeterde lichaamsfunctionering zorgt.
Aangezien het immuunsysteem volledig van slag is door lyme en consorten is het ook van belang dit weer te gaan reguleren. In Amerika word er door veel lymedokters met succes LDN (low dose naltrexone) gebruikt. Reguleren is beter dan onderdrukken!!! Helaas worden bij veel ziektes in nederland het immuunsysteem onderdrukt om klachtenverminderen te krijgen. Bij mijzelf bijv bij Crohn, alhoewel hiervoor in amerika veel betere behandelingen voor zijn. (iets wat ikzelf uit eigen hand en ervaring heb mogen ervaren)
Ook een zeer belangrijk punt is ontgiften! Het ondersteunen van deze organen is bekend: lever en nieren ondersteunen...maar wat bij heel veel patienten schijnbaar heel snel effect heeft is de toevoeging van Gluthation, de "master antioxidant" van ons lichaam.
Zoals ik hierboven beschreven heb (excuus voor de soms wat chaotische schrijfstijl) is duidelijk zichtbaar dat veel lymies ook van iladsartsen protocollen krijgen waarbij meer dan de helft van alleen al bovenstaande niet in verwerkt word. (er is nog veel meer)
Helaas zijn er wereldwijd weinig echt goede chronische ziekten experts die ook nog verstand van lyme en aanverwanten hebben.
Ook de antibiotikaprotocollen voorgeschreven door veel artsen zijn kwa combinatie al verre van effectief, laat staan dat ook de oh zo belangrijke randzaken mee aangepakt worden.
Keynote: Ik ben geen arts en redeneer puur uit eigen ervaring met deze ziekten en mijn ervaringen met verschillende dokters.
Wel heb ik een medische voorgeschiedenis kwa kennis van het menselijk lichaam, maar alles wat ik hierboven schrijf geld niet al advies, maar puur ter kennisgeving!
Ook wil ik geen sneer geven richting artsen of aurerend overkomen. De tekst is wat chaotisch neergezet en incompleet, maar geeft aan dat en welke zaken allemaal gelijktijdig aangepakt moeten worden om een behandeling een zo groot mogelijke kans van slagen te geven.
bronnen: feng j, weitner m, shi w, zhang y. Eredication of biofilm like microcolony structures of borrelia burgdorferi by daunomycin and daptomycin but not mitomycin in combination with doxy and cefuroxim. front microbiol 2016:62 doi 10.3389
delong a, blossom b, maloney e, philips se. antibiotic retreatment of lyme disease in patients with persistant symptoms: a biostatistical review of randomized placebo controlled clinical trial
Richard.i.Horowitz, how can i get better, treating lyme and chronic disease 2018
