? 
#mooie songs en stemmen #Home Free We are pleased to announce that Scottish singer/songwriter and father of two, Rico Franchi from Newton Mearns, has released a single about his experience recovering from chronic Lyme disease. All proceeds from the single Getting Better will be donated to Caudwell Lyme Disease to enable the charity to fight for better diagnostic testing and improved treatments options for UK sufferers.
Doctors took years to diagnose Rico’s Lyme disease after he started to experience a range of symptoms from chronic fatigue and dizziness to depression.
Rico said: “About six years ago this summer I began suffering flu-like symptoms including headaches, dizzy spells and extreme tiredness. I was someone who ran a 5K every day, had a healthy diet and I was in the best condition of my life. Then almost overnight I felt as if my whole life had caved in. I visited my doctor countless times and every blood test imaginable came back as ‘normal’. No one thought to test for Lyme disease. After years of devastation and sickness a family friend (also a GP) encouraged me to get tested for Lyme. When I finally received the results – which proved positive for Lyme disease – I cried. Not because I was scared that I had Lyme but actually out of pure relief that I wasn’t losing my mind.”
Rico has spent thousands on different treatment therapies over the past three and a half years and is finally starting to improve – as the single suggests – he is Getting Better.
Rico continues: “It’s as though a cloud is starting to lift, every day I see small improvements to my health and I finally feel positive again about my future. I developed a mantra to help me to stay positive during the darkest days of Lyme disease symptoms and treatment. I’d say to myself ‘I am getting better every day’ to stay hopeful and not dwell on the disease for too long.”
“Lyme disease recovery is an epic journey and I want to encourage anyone going through this devastating disease to simply carry on and persevere in getting diagnosed and treated.”
andere songs
#swingend #geldt voor alle nummers Worrell formeerde in het begin van de jaren zeventig samen met George Clinton de groep Parliament-Funkadelic. ,,Bernie's invloed en bijdrage, niet alleen aan funk, maar ook rock en hiphop, zullen voor altijd worden gevoeld'', liet Clinton in een reactie aan Billboard weten.
Op het conservatorium in Boston maakte Worrell kennis met de elektronische klassieke muziek van Emerson, Lake & Palmer. Hij raakte bevangen door de geluiden die Keith Emerson uit een Moog-synthesizer haalde. Hij schafte een Minimoog aan en begon te experimenteren. ,,Dat is eigenlijk alles wat ik doe: ik draai aan de knoppen totdat het doet wat ik wil'', zei hij in Music Radar.
Nadat Parliament-Funkadelic uiteen was gevallen bleef Worrell meewerken aan soloalbums van Clinton. Later ging hij in op een verzoek van David Byrne en Chris Frantz om zich aan te sluiten bij hun New Wave-groep Talking Heads.
ik blijf ook een #saxafoon fan #Candy stoere saxchick 
Candy Dulfer - Hey Now ft. Printz Board (Official Music Video) https://www.youtube.com/watch?v=Q9SMGMAuOSwCandy knalt op North Sea
Het wordt bijna saai, maar ook tijdens haar zoveelste bezoek aan North Sea Jazz knalde Candy Dulfer. Van meet af aan was het tempo vandaag hoog tijdens haar funky optreden. De vaart ging er eigenlijk alleen een beetje uit tijdens het rustige Lost and gone.
Natuurlijk kwam Dave Stewarts Lily was here uit 1990 voorbij, waarmee Candy Dulfer zichzelf in één keer op de kaart zette. Daar is ze zich ook nog altijd van bewust: ’my ticket to the world’ noemde Dulfer vanavond de samenwerking met Stewart. Sax-a-go-go, What you do (When the music hits): Dulfer en haar uitstekende band stampten lekker door. Met aan het einde nog een combi van de hiphopklassiekers California love (2Pac) en No Diggity (Blackstreet) maakte Candy wederom indruk.
Gregory Porter
Porter stond al vele malen op het festival, onder zijn eigen naam, als gastmuzikant bij bijvoorbeeld James Carter en met het Metropole Orkest, en hij is er alleen maar populairder op geworden. Dat bleek ook wel, want toen hij zondag speelde was het onmogelijk om nog een vrije plek te vinden in de zaal.
In essentie gaat het voor Porter in elk optreden om hetzelfde: "Natuurlijk is er veel veranderd in al die jaren, maar de boodschap die ik probeer over te brengen met mijn muziek blijft gelijk. Onweerstaanbare liefde, wederzijds respect... Ik zoek nog altijd naar dichterlijke manieren om die dingen te communiceren."
Gregory Porter - The "In" Crowd https://www.youtube.com/watch?v=Fv4iZDkjzj8
daar word ik rustig van 
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast
