Hoi greyhoundmum,
Ik denk dat je een wandelstok moet leren accepteren en integreren in het dagelijks leven. Dat kan wat tijd vragen.
De drempel is misschien minder hoog dan je denkt. Het grote voordeel is dat het je hulp/steun kan geven en een stukje vrijheid.
Ik heb een hele goede vriendin met ernstige Fibromyalgie. Zij is een stuk ouder dan ik en is een echte rock/metal chick. Ik ben geen rock/metal chick.
Zij ziet er altijd goed verzorgd uit als zij naar buiten
kan gaan. Kleding is zwart, leren jasje/jack, schoenen, spijkerbroek, sieraden. Zij heeft een zwarte wandelstok en dat past goed bij haar.
Als wij samen over straat lopen met of zonder de wandelstok(ken) of ik lopend naast haar scootmobiel die zij bij langere stukken nodig heeft, wij zijn nogal verschillend

qua uiterlijk, hebben wij nogal wat bekijks. Wij lachen er samen hard om.
Veel mensen kunnen jammer genoeg vaak alleen naar het uiterlijk kijken, denken vaak in hokjes (hokjesgeest) en hebben vaak vooroordelen.
Mijn vriendin en ik zijn qua uiterlijk verschillend maar dat zegt niets over hoe je als mens innerlijk bent. En daar is onze goede waardevolle vriendschap op gebaseerd; op overeenkomsten, raakvlakken, verschillen, hoe je in het leven staat, wederzijds respect, humor etc.
En verschillen vind ik vaak juist leuk en interessant. Heb je wat om over te kunnen praten

! En een andere mening of visie over zaken hebben is ook goed daarin kun je elkaar respecteren.
Weet je waar het in de kern eigenlijk om gaat? je moet leren doen waar je je zelf het beste bij voelt. En wat een ander er van vindt? dat is totaal niet belangrijk.
En in het gezonde leven en in de maatschappij van vandaag de dag? mensen (gezonde- en zieke) hebben er altijd wel iets over te melden, of hebben te pas en te onpas een mening over andere gezonde- en zieke mensen. Dat moet je los proberen te leren laten en er boven leren staan en je gewoon je eigen ding leren doen!