Accepteer dat je ziek bent. Merk je dat je niet toekomt aan acceptatie? Ga er mee aan de slag!

[Roxy]

Ik lees hier en elders met enige regelmaat dat sommige mensen best lang kunnen blijven hangen in de fase die vooraf gaat aan acceptatie de fase van woede, frustratie en verdriet, (blijven) zoeken naar antwoorden, vastlopen en of in een negatieve spiraal/gemoedstoestand terecht komen. Dit kan verbetering en of herstel behoorlijk in de weg staan.
Een citaat uit een boek over de ziekte van Lyme dat ik heb gelezen kan misschien helpen of kan een eye-opener zijn?

Accepteer dat je ziek bent

Hoe goed een Lyme-behandeling ook aanslaat, de kans is vrij groot dat je altijd klachten blijft houden. In zeer zeldzame gevallen zien we Lyme-patienten geheel genezen, besef dat een deel van deze mensen (vooral zij die boeken schrijven) beweren volledig te zijn genezen, terwijl dat niet het geval is. Deze mensen zijn niet geheel eerlijk omdat ze iets willen verkopen, zoals een boek, bepaalde kruiden of een behandeling. Lyme is heel moeilijk te genezen en statistisch gezien maak je gewoon niet zoveel kans op volledige genezing.

Daarom zul je vaak ook moeten accepteren dat je nooit meer de oude zult worden. Er zijn heel veel ziektes ongeneselijk, maar omdat Lyme vaak niet erkend wordt, accepteert in feite de omgeving niet dat je ziek bent, waardoor acceptatie nog moeilijker is. Hierdoor blijven Lyme-patiënten vaak heel erg lang hangen in de fase die voorafgaat aan acceptatie en dat is de fase van woede, frustratie en verdriet. Juist deze negatieve emoties kunnen verder herstel behoorlijk in de weg staan.

Merk je dat je ook niet toekomt aan acceptatie? Ga hiermee dan aan de slag. Je zult zien dat wanneer je je je situatie meer accepteert, de Lyme-behandeling vele malen effectiever is. Hoe gek kan dat zijn? Accepteer dat je ziek bent en ga met sprongen vooruit! Ga daarom eens onderzoeken wat je allemaal wel kan, wat het leven je allemaal voor moois nog te bieden heeft en ga opzoek naar zingeving. Besef dat een ziek leven net zo waardevol is als een gezond leven. Juist als je minder kunt dan anderen, kom je er vaak achter dat de kwaliteit van leven veel minder afhangt van wat je allemaal kunt doen, maar veel meer van innerlijke vrede, persoonlijke groei en het vinden van harmonie met je omgeving.

[Josie]

Ik lees hier en elders met enige regelmaat...

Roxy waar lees je dat dan? En waarom heb je daar moeite mee?
Je hebt het beste voor met anderen dat zie ik ook… maar ik vind het best een groot oordeel dat je hier zomaar in het algemeen velt…

Natuurlijk is accepteren belangrijk, dat kan op veel manieren. Let op het betekent niet dat er een causaal verband is met ziek blijven!
Was het maar zo simpel…

Ik lees niet veel dus misschien mis ik iets, maar ik haal zelf juist ook wel herkenning uit het lezen over de woede, frustratie en verdriet die gepaard gaat met de ziekte. Ik vind het zelf vaak lastig er woorden aan te geven.

Die negatieve gevoelens zijn er nou eenmaal en daar kunnen we elkaar als lotgenoten op internet toch ook weer bij steunen? Ik krijg uit mijn omgeving verder niet zo veel begrip… hoop juist via internet wat herkenning en steun te vinden.

Omdat jij het niet wil lezen heb je kritiek op mensen die het wel uiten?

Je zult zien dat wanneer je je je situatie meer accepteert, de Lyme-behandeling vele malen effectiever is.

Ik vind dit een domme en vergaande kwetsende opmerking. Alsof het aan de patiënt zelf ligt dat hij of zij nog ziek is. Ken jij iedereen persoonlijk en iedereens gezondheids-situatie? Door dit te plaatsen ben jij hier zelf degene die iig bij mij woede, frustratie en verdriet voedt.

Heb jij al ‘geaccepteerd’ dat een EM-'situatie' met antibiotica moet worden behandeld?
viewtopic.php?f=17&t=45&hilit=beet&start=780#p15660

Josie

[Daisy]

Hoi Roxy

Dit is nu precies wat ik nodig had!
Ik bleef ook hangen in een fase hoewel ik al een jaar geleden hier op mijn persoonlijke topic schreef dat ik aan het accepteren was dat ik nooit meer helemaal genezen zou worden.
Ook al is de bacterie niet meer actief, de restschade zal blijven. Hoewel ik nooit zou opgeven, maar ik wil wel leren accepteren!
Dus.... ik ging ermee aan de slag! ACCEPTATIE... zo'n makkelijk woord, maar ik besefte na een aantal maanden dat ik wel iets aan het verbeteren was, maar ik vind accepteren een heel moeizaam proces één van de moeilijkste fase in dit Lymeproces. Het heeft ook iets met loslaten te maken. En ook dat is een moeilijk iets.

Wat kan ik nu wel en wat kan ik nu niet meer? Ik ben de Gupta Amygdala Retraining gaan volgen wat voor mij heel belangrijk is geweest. Ik kreeg een andere kijk op mijn ziekte hoe ik ermee om kan gaan, en ik kreeg handvaten aangereikt die ik nu nog gebruik.
Maar het hele acceptatieproces duurt nog wel even voort, heb ik gemerkt.

Ik ben vaak opnieuw begonnen en ik geloof dat ik al in vergelijking met 2 jaar geleden heel veel verbeteringen heb aangebracht in mijn nieuwe levensstyle. ( maar ja ik ben in deze tijd van ziekte totaan het 'genezen' ook al een paar jaar ouder geworden.)
Maar....moeilijk blijft het omdat ik ben geneigd om zodra ik weer onder de mensen ben gewoon weer mee wil doen zoals ik vroeger deed, dan pas merk ik heel goed wat deze ziekte heeft gedaan met me. Het is confronterend dat elke keer te moeten merken.
Maar ik ga nog steeds hiermee aan de slag.
Dus jou artikel uit het boek (welk boek?) is bij mij goed ontvangen en ben nieuwsgierig wat ik er nog meer aan zou kunnen doen. Alle positieve dingen wil ik gaan proberen maar wel wat bij mijzelf en mijn omstandigheden past.
Dat is mijn persoonlijke mening over jou artikel uit het boek.

En natuurlijk mag iedereen zijn of haar eigen mening geven. Daarom ben ik benieuwd naar andere meningen.

Daisy

[Sproetje]

Psychologie van de koude grond

Dan toch liever Robert Bransfield lezen, die begrijpt het iig:

https://www.lymedisease.org/bransfield- ... c-lyme-ny/

.......
A problem is that many who view themselves as authorities and propagate dogmatic belief systems on Lyme disease have no training or expertise in psychiatry and fail to understand the disease progression.
......

[Roxy]

Hallo Josie,
Ik denk dat er een paar misverstanden zijn ontstaan..? het wordt verkeerd opgevat..

Laat ik mijn persoonlijke ervaring delen misschien wordt daarmee de intentie duidelijk? In de loop van het jaren lange ziekte proces heb ik gemerkt dat het leren accepteren dat je ziek bent een punt van aandacht is. Bij mij is dat zeker ook niet zo een, twee, drie gelukt dat heeft tijd nodig gehad.
Wat ik heb gemerkt is dat als acceptatie van de ziekte lukt dat er een ander beeld ontstaat over de nabije toekomst en over het leven van nu en het leven dat je nog voor de boeg hebt. Er is een leven van voor ziek worden en een leven van met-na de ziekte van Lyme. Het gezonde actieve en werkzame leven midden in de maatschappij dat ik heb gehad daar heb ik afscheid van moeten nemen.
Het leven is het leiden van een aangepast leven geworden en ik heb daar vrede mee.

Voor mij heeft het leren accepteren op een gegeven moment een soort kracht gegeven om jezelf weer op te richten, de brokstukken op te rapen, niet in een negatieve spiraal te komen (daar was alle reden toe: veel mee- en kwijt geraakt door ziekte ), het hoe-wat-waarom los te leren laten. Veel lezen over de gestelde diagnoses heb ik in het begin ook gedaan maar op een gegeven moment heb ik dat los leren laten omdat de antwoorden op vragen niet gegeven kunnen worden door nationale- en of internationale Lyme artsen, Lyme specialisten, wetenschappers of bloggers.

Als de uitgebreide natuurlijke behandelingen en andere (zelf)behandelingen een goed resultaat gaan geven en er een stijgende lijn ontstaat en er goede stappen van verbetering ontstaan geeft mij dat een extra boost om door te gaan.
Of er nog verdere verbetering mogelijk kan zijn dat weet ik niet. Ik hoop natuurlijk van wel maar dat zal de tijd leren. De weg terug van ernstig ziek zijn naar mogelijke verbetering is lang en vraagt veel tijd.

Lichaam en geest horen bij elkaar. Bij de Yoga lessen komt dat ook regelmatig ter sprake.
Emotionele stress, psychische stress/klachten, zorgen maken, oxidatieve stress, etc., hebben een nadelig effect op de hersenen en de gezondheid; Bron Publicatie Prof. Dr. Pierre Capel en Marie-louise Leslie Pringle http://meditationtogo.nl/publicaties/ ; Bron Lezing Prof Maes https://www.youtube.com/watch?time_cont ... RPdOcZo8a4

Het leren accepteren van de ziekte is in mijn ogen een belangrijk punt van aandacht.
Als er psychische klachten ontstaan kunnen Lyme en of co-infecties daar de oorzaak van zijn. Behandeling (regulier- of niet-regulier) daarvan kan de klachten doen verdwijnen.
Psychische klachten kunnen ook een gevolg zijn van de persoonlijke situatie van de patiënt. Alles kwijt raken door ziekte heeft een enorme impact op mensen. Het in een negatieve spiraal terecht kunnen komen is begrijpelijk maar dat kan daarbij de gezondheid en de ziekte situatie en een behandeling(en) negatief beïnvloeden en belasten.

Naast Lyme kunnen er ook andere oorzaken zijn die voor psychische klachten kunnen zorgen.
Stichting Tekenbeetziekten https://www.tekenbeetziekten.nl/symptom ... -van-lyme/

- Stemmingswisselingen, prikkelbaarheid, woede-uitbarstingen
- Somberheid en/of angstigheid, piekeren

Stichting B12 tekort https://stichtingb12tekort.nl/vitamine- ... 12-tekort/

Psychisch (neuro-psychiatrisch):
- Depressie, nervositeit, geïrriteerdheid, prikkelbaarheid, stemmingswisselingen, gedragsveranderingen, apathie
- Dementie, verwardheid
- Psychose, paranoia, hallucinaties

SON Schildklier Organisatie Nederland https://www.schildklier.nl/ Hypotheyreoidie https://www.schildklier.nl/hypothyreoid ... thyreoidie

Psychosociale klachten:
- Emotionele labiliteit
- Concentratie- en geheugenverlies
- Nervositeit
- Vermoeidheid
- Gevoel van uitputting
- 'Burn-out'
- Angst, argwaan
- Agressie
- Laag zelfvertrouwen
- Psychische belasting

Hypertheyreoidie https://www.schildklier.nl/hyperthyreoi ... thyreoidie

Psychosociale klachten:
- Gejaagd gevoel
- Geïrriteerdheid
- Ongeduld
- Emotionele labiliteit
- Nerveus/Nervositeit
- Snel denken en praten
- Vermoeidheid
- Gevoel van uitputting
- Niet kunnen stoppen met werken
- 'Burn-out'
- Angst, argwaan
- Agressie
- Laag zelfvertrouwen
- Psychische belasting

Vitamine D tekort https://www.gezondheidsnet.nl/vitamines ... e-d-tekort

Het is aan de Lyme patiënt om goed uit te zoeken waar klachten vandaan kunnen komen.

[Roxy]

Hoi Daisy,
Dank voor je bijdrage. Het is goed dat je jouw gevoel en jouw pad volgt. Het heeft je intussen al goede resultaten kunnen brengen. Houd daar aan vast en ga zo door. Alles wat er nog bij kan komen qua stappen van verbetering is mooi mee genomen.

Dus jou artikel uit het boek (welk boek?) is bij mij goed ontvangen en ben nieuwsgierig wat ik er nog meer aan zou kunnen doen. Alle positieve dingen wil ik gaan proberen maar wel wat bij mijzelf en mijn omstandigheden past.
Dat is mijn persoonlijke mening over jou artikel uit het boek.

Het boek kan ik in verband met reclame niet noemen.

En natuurlijk mag iedereen zijn of haar eigen mening geven. Daarom ben ik benieuwd naar andere meningen.

Mee eens. En hopelijk volgen er meer reacties.

[Daisy]

Hé Roxy
Waarom mag je dat boek niet noemen? We hebben het hier zo vaak over boeken ook dat boek van Yolanda Hadid wordt genoemd.
Ik heb ook heel veel aan boeken die over Lyme gaan. IKzelf heb er al 4 in huis. ( ik spaar ze...) Uit elk boek haal ik iets dat bij mij past.
En volgens mij heb ik ze hier ook wel genoemd en geplaatst.
Als wij er persoonlijk winst van zouden krijgen krijgen, of zelf een boek hebben geschreven over Lyme, dan is het een ander verhaal.
Maar hier kunnen we elkaar alleen maar mee helpen toch? En ik dacht dat dit de bedoeling van dit forum is.
Maar ik heb altijd nog een PB natuurlijk.

Dit voelt een beetje als onaf!

Daisy

[Roxy]

Hallo Josie,

Heb jij al ‘geaccepteerd’ dat een EM-'situatie' met antibiotica moet worden behandeld?
viewtopic.php?f=17&t=45&hilit=beet&start=780#p15660

Sorry ik begrijp jouw acceptatie opmerking niet helemaal goed? Zoals ik eerder heb genoemd is antibiotica voor mij geen geschikte medicatie. Het is afgelopen zomer gebeurd nieuwe teken-/nimfenbeten komen bij mij voor. Ik was er op tijd bij en het is behandeld met een goed resultaat.

[Henriëtte]

Roxy schreef:

Het is aan de Lyme patiënt om goed uit te zoeken waar klachten vandaan kunnen komen.

Het is niet aan de patiënt om dit uit te zoeken want per slot van rekening zijn patiënten geen artsen.
Intussen weten wij allemaal hoe moeilijk het is om in het reguliere artsencirquit (h)erkenning te krijgen voor onze ziekte maar helaas zijn wij Lymepatiënten wel van deze artsen afhankelijk.

Indien er daadwerkelijk sprake is van een stijgende lijn of een stabiele (ziekte)situatie bestaat ook de mogelijkheid om met een acceptatieproces te starten.
Echter, voor patiënten die keer op keer met een terugval te maken krijgen betekent dat door te moeten vechten en zou een acceptatie hiervan zoveel betekenen als de handdoek in ring gooien.

Henriëtte

[Roxy]

Hallo Henriëtte,

Het is niet aan de patiënt om dit uit te zoeken want per slot van rekening zijn patiënten geen artsen.

Wij zijn geen artsen maar het is wel mogelijk om zelf informatie te lezen om na te denken en op zoek te gaan naar artsen of medisch specialisten of (AVIG) artsen die verder kijken en zoeken dan de gemiddelde (huis)arts. Vaak is het een lange zoektocht, het heeft mij een aantal jaar gekost om de juiste artsen en andere behandelaars te vinden.

Indien er daadwerkelijk sprake is van een stijgende lijn of een stabiele (ziekte)situatie bestaat ook de mogelijkheid om met een acceptatieproces te starten.
Echter, voor patiënten die keer op keer met een terugval te maken krijgen betekent dat door te moeten vechten en zou een acceptatie hiervan zoveel betekenen als de handdoek in ring gooien.

Het zal voor iedere patiënt verschillend zijn wanneer te kunnen starten met het acceptatie proces. De vraag die er bij gesteld kan worden na welke periode van gestelde diagnose(s)? welke tijd is goed of is te lang? een jaar? of jaren?

Toen ik ernstig ziek was en het lampje bijna uit ging stond mijn hoofd niet naar accepteren. Als je erg ziek bent en met periodes van terugval en met de situatie en periodes van huis-/bed-/bank gebonden raken krijgt te maken (herkenbaar) is het vaak ook niet mogelijk.
Op een later moment is het mij wel gelukt omdat ik niet wilde blijven hangen in de diagnoses, ziekte, pijn en beperkingen en 'hoe-wat-waarom-vragen' die ik ook heb gehad waar geen antwoord op te geven is. Dat is een valkuil en genoeg redenen om in een negatieve spiraal/gemoedstoestand te kunnen komen.
Het daar bij goed kunnen relativeren helpt mij goed om zaken en feiten op een rijtje te krijgen en om verder te kunnen blijven gaan. Het komt er in de praktijk op neer (dat is mijn ervaring) dat je het allemaal zelf moet gaan doen.