Coxiella burnetii

[Eus]

Co-infecties in teken.png (184.04 KiB) 8801 keer bekeken

Bijgevoegde afbeelding zag ik op Facebook Stichting Tekenbeetziekten. Geen Coxiella Burnetti gevonden maar wellicht zouden ze het wel vinden als ze veel meer teken getest zouden hebben.

[VerlorengezondheidM]

Ook knaagdieren kunnen de Q-koortsbacterie bij zich dragen. Het RIVM bestudeert de rol van bruine ratten in de verspreiding en transmissie van Q-koorts onder dieren en naar mensen. Q-koorts komt bovendien bij wilde dieren voor, en teken kunnen de bacterie zo verspreiden. Het AMC Amsterdam onderzoekt hoe dat gebeurt, en of teken zelf ook een drager zijn.

Als Coxiella Burnetii in o.a. Slowakije en Hongarije in teken wordt aangetroffen, lijkt het mij zo, maar ik ben geen arts dat dat in Nederland ook het geval is.

Volgens mij kennen teken geen landsgrenzen.

Overigens ben ik in Hongarije ziek geworden, misschien dat dat wel verschil uitmaakt, dat weet ik niet eerlijk gezegd

Maar misschien wil Nederland als beste jongetje van de klas het wiel opnieuw uitvinden, net zoals met die nieuwe lymetesten enzo.

Bron: ZonMw

[VerlorengezondheidM]

Co-infecties in teken.png

Bijgevoegde afbeelding zag ik op Facebook Stichting Tekenbeetziekten. Geen Coxiella Burnetti gevonden maar wellicht zouden ze het wel vinden als ze veel meer teken getest zouden hebben.

Bedankt voor de moeite Eus, maar hier bij STZ staat ie er wel tussen.

Een tweede reden voor het betrekkelijk weinig diagnosticeren van Q-koorts kan zijn dat er te weinig aan gedacht wordt. Het ziektebeeld is vaak aspecifiek en kent een breed scala van mogelijke symptomen. Q-koorts komt relatief vaak voor bij (zeer) jonge kinderen en bij volwassenen vanaf 25 jaar. Met name bij de laatste categorie is er vaak een duidelijke connectie met een besmettingsbron.

E.e.a. in combinatie met net als voor Lyme, een slechte, ongevoelige standaard Elisa test en een PCR die Q koorts niet kan uitsluiten, maar das mijn bescheiden mening he.

Q-koorts

Q-koorts is een infectieziekte die van dier op mens overgebracht kan worden. De ziekte wordt veroorzaakt door een infectie met Coxiella burnetii, een intracellulair groeiende bacterie.

Q-koorts komt in bijna heel de wereld voor, behalve Nieuw-Zeeland. Doorgaans wordt deze via de lucht van dieren op mensen overgedragen. Maar ook de consumptie van rauwmelkse producten en contact met dierlijke kadavers kan leiden tot Q-koorts.

Symptomen zijn longontsteking, hoofdpijn, koorts, koude rillingen etc. Sommigen ontwikkelen later het Q-koortsvermoeidheidssyndroom (QVS) of chronische Q-koorts, een variant die dodelijk kan zijn.

Q-detect, de innovatieve Q-koorts test

Innatoss Laboratories heeft in 2014 een nieuwe, unieke test voor Q-koorts gelanceerd: Q-detect™. Dit is de eerste cellulaire test voor Coxiella burnetii, gebaseerd op de reactie van T-cellen in het bloed.

Q-detect kan infecties jaren na blootstelling nog constateren, zelfs als antistoffen weer weg zijn gezakt. Daarmee is Q-detect de enige test die gevoelig genoeg is om het grootste deel van de mensen terug te vinden die besmet zijn geraakt tijdens de Nederlandse Q-koortsepidemie.

Q-detect is:

de eerste Q-koortstest op basis van cellulaire immuunrespons
unieke gevoeligheid lang na de besmetting
uitgevonden op en gepatenteerd door Radboudumc
gevalideerd in studies met meer dan 3.200 vrijwilligers
CE gecertificeerd en geregistreerd bij het CIBG
In de Q-Herpen-II studie van februari 2014 is Q-detect gebruikt naast de huidige standaard voor serologie, de IFA test. Het vergelijk tussen de IFA test en Q-detect toonde duidelijk de meerwaarde van Q-detect aan:

Q-detect vindt 80% meer geïnfecteerde mensen dan de huidige standaard test (IFA test).

Het grote verschil is waarschijnlijk te verklaren doordat Q-detect ook een hoge gevoeligheid heeft bij een lange verstreken periode na infectie. De IFA test meet antistoffen die 5-7 jaar na de epidemie deels weggezakt zijn.

In een publicatie van Sanquin onderbouwd het wegzakken van de antistoffen: over de ELISA-test voor Q-koortsen wordt gesproken over 62,5% afname in de positieve gevallen over een periode van 3 jaar. Daarmee is de ELISA ongeschikt voor Q-koorts diagnose jaren na infectie.

Langere tijd na de infectie (meer dan 5 jaar) is Q-detect dus duidelijk de meest gevoelige test:

Sensitiviteit van 93%
Specificiteit van minimaal 90%
Uitgangspunten van de test

Q-detect is een in-vitro test die de reactie van bloedcellen op de Coxiella burnetii bacterie meet. In het bloed bevinden zich witte bloedcellen die informatie over infecties opslaan. Bij herhaalde infectie met dezelfde bacterie herkennen deze T-geheugencellen de indringer en wordt de immuunrespons versnelt. Daarbij wordt het eiwit interferon-γ (IFNγ) geproduceerd.

Door afgenomen bloed in aanraking te brengen met de afgedode bacteriën wordt deze reactie in het lab opgewekt. Daarbij wordt de productie van IFNγ gebruikt als een maat voor de herkenning van de bacterie door de bloedcellen. IFNγ wordt gemeten met een zeer gevoelige assay geproduceerd door Innatoss Laboratories. Deze assay geeft een gedetailleerde uitslag over de mate van reactie op de Q-koorts bacterie. Zo wordt een doorgemaakte infectie aangetoond en kunnen we iets zeggen over de heftigheid van de reactie.

Voor het uitvoeren van Q-detect moeten de bloedcellen leven. Daarom is snel vervoer van het monster naar het lab van Innatoss nodig. Daarvoor wordt een koerier ingeschakeld. De gevoelige test is hier aan te vragen.

Olde Loohuis, huisarts in Herpen tijdens epidemie

"Ik maak me grote zorgen over de chronische variant van Q-koorts. Die is immers uitermate ernstig en kan zelfs dodelijk zijn. Vooral in Brabant zijn nog veel gevallen onontdekt. Het is dan ook fijn om te zien dat juist in deze regio de handen ineen worden geslagen om betere diagnostiek te ontwikkelen en toe te passen. Met de nieuwe cellulaire tests lijken we beter te kunnen ontdekken of iemand drager is van de Q-koorts bacterie en dus mogelijk risico loopt op manifestatie van de ziekte."

Waarom wordt er in hemelsnaam nog steeds! standaard met de Elisatest getest op Q-koorts in de Nederlandse ziekenhuizen?

Ben je 19 jaar ziek zonder medische hulp, krijg je eindelijk hulp word je afgescheept met een Elisatest die 3 jaar na de infectie 62,5% van de positieven mist!

Is bovenstaande tekst niet duidelijk ofzo?

En maar klagen dat er zoveel chronisch zieken in Nederland zijn


Bron: https://www.innatoss.com/nl/q-koorts/

Toch wel weer opvallend dat het wel lukt om voor Coxiella Burnetii een weliswaar indirecte IFA test te ontwikkelen, maar dat dat voor Lyme-Borreliosis maar niet wil lukken.

Bron: STZ, lees meer

[VerlorengezondheidM]

.

[VerlorengezondheidM]

Coxiella Burnetii also by tick bites, aldus dr. Armin Schwarzbach.

Als ik het stuk van dr. Horowitz uit ik meen zijn nieuwe boek hierover lees heeft hij het over 'another tick-borne infection, Coxiella Burnetii'.

Wat ik begrepen heb is dit net als Lyme, Brucellosis
en Syfilis ook een persister

Het filmpje van Alan Macdonald is weer eens erg interessant

Bron: https://lookingatlyme.blogspot.nl/2016/ ... c.html?m=1

[Henriëtte]

[*]Q-Fieber
Der für das Q-Fieber verantwortliche Erreger, das Bakterium Coxiella burnetii, das insbesondere bei Rindern, Schweinen, Pferden, Schafen, Ziegen, aber auch bei Wild- und Haustieren – wie zum Beispiel Rehen, Füchsen, Katzen und Hunden – diese Erkrankung auslöst, wird vor allem im Süden Deutschlands nicht in erster Linie aber auch von der Frühjahrswaldzecke (Dermacentor marginatus) aus der Gattung der Schafzecken gelegentlich auf den Menschen übertragen. Die Infektion erfolgt, wenn die Zecke zunächst ein infiziertes Tier sticht und anschließend einen Menschen. Es genügt aber auch schon, den Kotstaub der Zecke einzuatmen. Das Q-Fieber ist eine nach dem Infektionsschutzgesetz meldepflichtige Erkrankung.

Henriëtte

[VerlorengezondheidM]

Ticks, tick-borne rickettsiae, and Coxiella burnetii in the Greek Island of Cephalonia.

Bron: NCBI lees meer

[VerlorengezondheidM]

Novel Chlamydiales genotypes identified in ticks from Australian wildlife

Seventy tick species have been described in Australia, including 14 soft and 56 hard ticks. Five of these species are suspected of being introduced by humans. Fifty four of these 70 tick species solely feed on wildlife, whereas 16 tick species are known to feed on humans and domestic animals also [24]. Very little is known about Australian ticks in regards to the pathogens they harbour and their potential to transmit these pathogens to humans and wildlife. As of now, only five tick species are known to carry and transmit pathogens including, Queensland tick typhus (Rickettsia australis), transmitted by Ixodes holocyclus and Ixodes tasmani [25]; Flinders Island spotted fever (Rickettsia honei) transmitted by Bothriocroton hydrosauri [26]; as well as Q fever (Coxiella burnetii), previously detected in tick species Haemaphysalis humerosa [27] and Amblyomma t. triguttatum [28]. Novel bacteria belonging to the Rickettsia, Coxiella, Rickettsiella and Borrelia have recently been described from native Australian ticks removed from Australian marsupials [29, 30], suggesting the majority of bacterial diversity of Australian ticks is yet to be discovered.

Bron: NCBI lees meer

[VerlorengezondheidM]

Borrelia, Rickettsia, and Ehrlichia Species in Bat Ticks, France, 2010

Abstract
Argas vespertilionis, an argasid tick associated with bats and bat habitats in Europe, Africa, and Asia has been reported to bite humans; however, studies investigating the presence of vector-borne pathogens in these ticks are lacking. Using molecular tools, we tested 5 A. vespertilionis ticks collected in 2010 from the floor of a bat-infested attic in southwestern France that had been converted into bedrooms. Rickettsia sp. AvBat, a new genotype of spotted fever group rickettsiae, was detected and cultivated from 3 of the 5 ticks. A new species of the Ehrlichia canis group, Ehrlichia sp. AvBat, was also detected in 3 ticks. Four ticks were infected with Borrelia sp. CPB1, a relapsing fever agent of the Borrelia group that caused fatal borreliosis in a bat in the United Kingdom. Further studies are needed to characterize these new agents and determine if the A. vespertilionis tick is a vector and/or reservoir of these agents.

The role of A. vespertilionis ticks as vectors or reservoirs of bacterial, viral, or protozoal pathogens is poorly understood; however, several pathogens have been detected in these ticks. In 1966, Coxiella burnetii, the agent of Q fever, was detected in A. vespertilionis ticks collected from southern Kazakhstan (6), and in 1973, an arbovirus named Issyk-Kul virus was isolated from bats and A. vespertilionis ticks in Kyrgyzstan (7).

Bron: NCBI lees meer

[Henriëtte]

RIVM

https://lci.rivm.nl/richtlijnen/q-koorts

Chronische infecties
Een algemene standaard voor de behandeling van patiënten met chronische Q-koorts ontbreekt. Het algemene beleid is dat een combinatie van twee middelen wordt aanbevolen, waaronder ten minste doxycycline. De geadviseerde minimumduur van de behandeling varieert van 18 maanden tot 4 jaar. Doxycycline (1 dd 200 mg) plus hydroxychloroquine (3 dd 200 mg) is vooralsnog de eerste keus. De therapie wordt minimaal 1,5 jaar gegeven afhankelijk van de focus. Na een viervoudige titerdaling van de fase I-IgG-titer kan overwogen worden de antibiotica te stoppen.

Henriëtte