
Mijn actieve vitamine D (1,25 OH) waarde is nu te hoog 153,4, bij een referentie waarde tussen 47,0 - 130,3 pmol/L.
De normale vitamine D (25 OH) waarde is nu 50,3, bij een referentie waarde van boven de 30,0 nmol/L.
Het gekke is, dat ik zo'n hoge waarde heb, terwijl ik al zo’n jaar of 6 bijna niet buiten kom, omdat ik 90% bedlegerig ben. En ik slikte op het moment van bloedafname en heel lange tijd daarvoor geen vitamine D, wel zo af en toe een multi gebruikt waar een beetje in zit.
Buiten komen vind ik op zich fijn die enkele keren dat het voorkomt, maar ik kan de laatste maanden slechter dan ooit tegen zonlicht, ik voel me daar vrij snel zieker van.
Ik was de afgelopen maanden aan het proberen mijn hoeveelheid buitenzijn op te bouwen, naar een kwartier buiten/zonlicht per dag. Omdat ik dacht misschien moet ik wennen... maar nu met die hoge waardes weet ik niet of ik dit voort moet zetten.
Op het eerder bijslikken van vitamine D reageer ik ook slecht, alle lymesymptomen lijken dan erger te worden.
---Ik heb ook een VDR genmutatie, die iets met de vitamine D stofwisseling te maken heeft.
Ik denk dat het slim is om de actieve vitamine D 1,25 OH omlaag te krijgen?
Ik wil eerst andere dingen uitproberen en vaker bloedonderzoek doen voordat ik mijn pijlen richt op het omstreden marshall protocol.
Ik heb zo'n beetje alle wetenschappelijke artikelen op lymenet.nl van lid Diesel het afgelopen jaar doorgespit, dat was nogal een karwei, ik kan ook niet alles onthouden. Zijn website http://www.b12vitaminetekortpodium.blogspot.nl.
Ik kwam er net achter dat ik ook al eens eerder wat hierover geplaatst heb op het oude forum: (dankjewel geheugen) http://www.lymenet.nl/forum/viewtopic.p ... ine#p83642
En ik heb een arts-oproep geplaatst onder “vind een behandelaar” omdat het lijkt dat mijn huidige 'lyme'-arts (tussen haakjes) van dit specifieke onderdeel nog geen kaas gegeten heeft, hij begreep niet waarom ik me zieker voelde van vitamin D.
Ondanks dat het naar schatting van dr. Horowitz (uit zijn boek) bij 10% van de lymepatiënten voorkomt en hij dat boek ook heeft.
Mijn ‘lyme’arts en huisarts vonden het door hun gebrek aan kennis hierover, steeds niet nodig om de waarden te checken, dat heb ik zelf maar geregeld.

Josie