@VerlorengezondheidM, welke test(en) zijn volgens jou betrouwbaar voor het diagnosticeren van de ziekte van Lyme/chronische Lyme/neuroborreliose/Post-lymeziektesyndroom?
Het door jou gestelde is niet nieuw en is bij de wetenschappers/onderzoekers bekend en dat wordt door hen regelmatig genoemd in de media en in allerlei verschillende publicaties. Er wordt
nationaal én internationaal hard gewerkt aan de ontwikkeling van nieuwe testen. De ontwikkeling van
nieuwe testen en de
Publicaties; Bron
viewtopic.php?f=5&t=2595&start=110#p28949 en Bron
viewtopic.php?f=5&t=2595&start=110#p28961 en Bron
viewtopic.php?f=5&t=2595&start=10#p28636Is er al meer bekend over de
nieuwe Duitse cellulaire test die je eerder noemde; Bron
viewtopic.php?f=38&t=2600&start=20#p28592 en Bron
viewtopic.php?f=5&t=2595&start=60#p28851 en Bron
viewtopic.php?f=38&t=1603&start=10#p19267 en welke test 15 tot 20 TBD en gerelateerde pathogenen in één keer accuraat kan testen zelfs in de chronische vorm, waaronder Borrelia Miyamotoi, Chlamydia Trachomatis en EBV? En wat zijn jouw bevindingen?
VerlorengezondheidM schreef:..Hij heeft die messcherpe nieuwe Duitse cellulaire test onlangs laten doen.
Volgens mijn Lyme arts zouden alle! ME/CVS patiënten standaard met wel accurate testen op Tekenbeet en geassocieerde infecties inclusief een deugdelijk darmmicrobioom onderzoek grondig doorgelicht moeten worden.
Momenteel ben ik een nieuwe Duitse cellulaire bloedtest aan het onderzoeken die 15 tot 20 TBD en gerelateerde pathogenen in één keer accuraat test zelfs in de chronische vorm, waaronder Borrelia Miyamotoi, Chlamydia Trachomatis en EBV..
..Ik had dr. Monica Embers uit de VS
opgevangen samen met Associated Professor Dr Leona Gilbert en Dr. Brian Fallon (via zoom) waren er helaas! duidelijke verschillen zichtbaar met de in hokjes en idsa CBO-richtlijnen denkende Nederlandse specialisten..
..Lees ik het nou goed dat er met die nieuwe test (beter?) rekening wordt gehouden met de verschillende verschijningsvormen van de Borrelia, zoals bijvoorbeeld cysten?..
..Ik heb de indruk dat die verschillende verschijningsvormen van de Borrelia bijdragen aan vals negatieve testuitslagen..
..als jullie allemaal meebetalen wil ik best als proefkonijn fungeren om te kijken of die TickPlex test goed is..
..De Tickplex test Borrelia (Burgdorferi, Garinii en Afzelii) basic die ik meen dezelfde techniek geniet.. ..hier worden ook de Borrelia persisters in meegenomen..
Bedoel je misschien de kostbare
niet-gevalideerde testen als de
TickPlex test/
IVD (
'in-huis ontwikkelde test')/
RUO Research Use Only test en de kostbare
niet-gevalideerde TîckPlex Plus test/
IVD (
'in-huis ontwikkelde test')/
RUO Research Use Only test van Tezted Finland (fabrikant!) en ArminLabs Duitsland (verkoper!) en
samenwerkende partners zijn?; Bron
viewtopic.php?f=5&t=2595&start=170#p29313De
niet-gevalideerde Tickplex Plus test en de EliSpot/iSpot Lyme test zijn
gepromoot op Integrative and Personalised Medicine Congres 2022
16-18 juni 2022 Londen UK - Viral and bacterial infection in multisystem disease, and reactivation by SARS-CoV-2; Bron
https://aonm.org/wp-content/uploads/202 ... 8-2022.pdf..'Tickplex: Highly sensitive multiplex methodology - only test in the world that can identify “round bodies”?..
..voorbeeld uitslag patiënt: Tickplex Plus: B.burg. +afz +garn +round bod. IgG negative 0.470..
..B.burg. +afz +garn +round bod. IgM positive 2.700..
..'Kan met een positieve IgM en of IgG Tickplex test uitslag 'round bodies' voor Borrelia (Borrelia burgdorferi, Borrelia afzelii, Borrelia garinii) en de genoemde coinfecties (Babesia microti, Bartonella henselae, Ehrlichia chaffensis, Rickettsia akari, and opportunistic infections such as Coxsackievirus, Epstein-Barr virus, Human Parvovirus B19, Mycoplasma fermentans, and Mycoplasma pneumoniae) worden bevestigd en aangetoond?'..Waarom is de
niet-gevalideerde 'TickPlex Premium test' van Tezted (Finland) niet op de markt gekomen? En is er
géén publicatie ('validatie' artikel) verschenen?
VerlorengezondheidM schreef:..Bron
viewtopic.php?f=30&t=2160#p21815 Waarom is Chlamydia Trachomatis in de
nieuwste meest uitgebreide Tickplex Premium test opgenomen weet iemand dat?..
Er wordt mensen-patiënten veel ('sprookjes en luchtkastelen' verteld) beloofd.. In
2017 stelde Tezted (Finland) over de
niet-gevalideerde 'TickPlex Premium test':
Interview; Bron
viewtopic.php?f=38&t=1603&hilit=tickplex&start=10#p19267 ..Leona explained the validation of
third test, the Tickplex Premium test,
is ongoing and should be available next spring. It is well on its way to validation, but she explained that because it covers so many more pathogens, and its ability to detect each pathogen has to be assessed separately, the validation process is taking longer than the Basic and Plus tests.
The Tickplex Premium will include many more pathogens in addition to the ones on the Tickplex Plus and these will include Tick-borne Encephalitis Virus (TBE),
Brucella,
Chlamydia pneumoniae,
Cytomegalovirus and Chlamydia trachomatis and others..
Waarom is het ontwikkelen van betere testen dan zo ingewikkeld?.
Iedereen patiënten, huisartsen, medisch specialisten, Lyme specialisten en onderzoekers&wetenschappers willen dat er betere testen voor de ziekte van Lyme beschikbaar komen. Daar wordt
nationaal én
internationaal hard aan gewerkt.
Actuele paperback Lymeziekte
2021; Bron
https://www.biomaatschappij.nl/product/lymeziekte/ en een gratis pdf van het boekje; Bron
https://www.biomaatschappij.nl/wp-conte ... DF-DEF.pdf..4. Diagnostiek
..Er is regelmatig discussie over deze laboratoriumtests voor lymeziekte. Wanneer moet je testen op lymeziekte? Welke test moet je gebruiken? Wanneer kun je de bacterie zelf aantonen? En waarom testen we eigenlijk niet of de Borrelia-bacterie aanwezig is in de verwijderde teek?..
..We kunnen de aanwezigheid van de Borrelia-bacterie op verschillende manieren met directe tests aantonen. De eerste is de bacterie kweken, de meest gebruikelijke methode om infecties met bacteriën vast te stellen. Hierbij wordt gewoonlijk lichaams-vloeistof - zoals bloed, pus, urine of opgehoest slijm - op een kweekplaat aangebracht; daarna vermenigvuldigen eventueel aanwezige bacteriën zich binnen een tot twee dagen, en worden ze zichtbaar als kleine rondjes (kolonies) op de kweekplaat.
Bij Borrelia doen zich meteen al een paar problemen voor. De bacterie is niet aanwezig in makkelijk verkrijgbare lichaams-vloeistoffen: voor kweek moet een stukje huid, wat gewrichtsvocht of hersenvloeistof worden gebruikt. Het tweede probleem is dat Borrelia niet graag als kolonie op een plaat groeit. Het liefst vermenigvuldigt Borrelia zich in een speciaal vloeibaar kweekmedium, en zelfs daarin groeit hij slechts langzaam. Als je Borrelia vanuit huid probeert op te kweken, kan het tot wel acht weken duren voordat de kweek positief wordt. Dat is zó lang dat de kweek niet de meest geschikte methode is om de diagnose lymeziekte op tijd te stellen.
Tot slot is de bacterie ook in het vloeibare kweekmedium niet met het blote oog zichtbaar. Alleen met een zogenaamde donkerveldmicroscoop zijn de bacteriën zichtbaar. Het is dus nodig om wekelijks een kleine hoeveelheid van het kweekmedium onder zo’n microscoop te bekijken om vast te stellen of er sprake is van een positieve kweek. Al deze problemen zorgen ervoor dat een Borrelia-kweek in de praktijk (buiten het Amsterdam UMC) niet gebruikt wordt voor diagnostiek naar lymeziekte. Voor het doen van onderzoek naar lymeziekte is dit wel een belangrijke techniek, omdat het voor veel experimenten nodig is om met levende Borrelia-bacteriën te werken.
De tweede en meest gebruikte directe test voor lymeziekte is het aantonen van het DNA van de Borrelia-bacterie via een polymerasekettingreactie (PCR). Met een PCR wordt het eventueel aanwezige Borrelia-DNA in het patiëntmateriaal vermenigvuldigd, zodat het meetbaar wordt in speciale analyseapparatuur. Alleen als er voldoende Borrelia DNA aanwezig is, detecteert deze analyseapparatuur een signaal en is de test positief. Deze test moet onder goed gecontroleerde omstandigheden worden uitgevoerd, om besmetting met DNA vanuit de omgeving te voorkomen. Dat kan leiden tot fout-positieve testuitslagen. Dat wil zeggen dat de test positief uitvalt, maar er geen sprake is van lymeziekte.
PCR wordt over het algemeen toegepast als er twijfel is of een huidafwijking door lymeziekte komt. In die gevallen kan een stukje huid worden afgenomen; als hierin Borrelia-DNA wordt aangetoond, is de diagnose lymeziekte compleet. Ook wordt soms bij mensen met een gewrichtsontsteking een PCR gedaan op gewrichtsvocht. Andere lichaamsmaterialen zoals bloed en hersen-vloeistof kunnen ook Borrelia-DNA bevatten, maar over het algemeen is het aantal bacteriën in deze vloeistoffen zo laag dat deze test meestal fout-negatief is. Dat wil zeggen: de test valt negatief uit (niet-afwijkend), terwijl er wel lymeziekte is. Daarom is het nut daarvan beperkt.
Een nieuwere techniek die dit probleem probeert op te lossen is cfDNA (cell-free DNA) detectie. Hiermee wordt met een soort-gelijke techniek als de PCR gezocht naar kleine stukjes DNA van de Borrelia-bacterie. Omdat hiervoor geen intact DNA nodig is, worden ook DNA-fragmenten van Borrelia-bacteriën opgepikt die al in de bloedbaan uit elkaar zijn gevallen. Onlangs is gebleken dat met deze techniek de gevoeligheid in bloedmonsters inderdaad toeneemt ten opzichte van de gewone PCR. Toekomstige studies zullen moeten uitwijzen of deze techniek betrouwbaar genoeg is voor een plek in de standaard-diagnostiek van lymeziekte..
..Indirecte tests
De meest gebruikte indirecte testmethode is een serologische bloedtest. Hierbij wordt het bloed van de patiënt onderzocht op de aanwezigheid van antistoffen tegen de Borrelia-bacterie. Als het menselijk lichaam in contact komt met een ziekteverwekker - zoals een virus of een bacterie - gaan er allerlei verschillende onderdelen van het afweersysteem aan het werk om die ziekteverwekker op te ruimen. Een van deze afweerreacties is de productie van antistoffen. De antistoffen gaan als ‘vlaggetjes’ op de ziekteverwekker zitten, zodat de overige onderdelen van het afweersysteem deze kunnen vinden.
Om lymeziekte vast te stellen, wordt daarom onderzoek gedaan naar specifieke antistoffen tegen de Borrelia-bacterie in het bloed van de patiënt. Dit gebeurt eerst met een screeningstest, bijvoorbeeld een ELISA (Enzyme-Linked Immuno Sorbent Assay). Als de uitslag van de ELISA twijfelachtig of positief is, wordt vervolgens in het laboratorium een technische bevestigingstest gedaan. Een bevestigingstest is nodig, omdat de screeningstest relatief vaak een fout-positief resultaat geeft. Pas als de tweede test de aanwezigheid van antistoffen bevestigt, kan de test als geheel positief worden afgegeven. Op dit moment wordt hiervoor vaak de zogenaamde immunoblot (‘Western blot’) gebruikt. Er wordt onderzoek gedaan of een tweede ELISA als bevestigingstest kan worden gebruikt. Dat zou veel handiger zijn, aangezien de immunoblot een enigszins bewerkelijke test is.
Helaas zijn medische tests nooit perfect. Soms zit een test ernaast: de ziekte kan worden gemist (fout-negatieve uitslag), of een gezond persoon wordt ten onrechte als ziek aangemerkt (fout-positieve uitslag). Dat geldt ook voor de Borrelia-antistoftest. Vroeg in het beloop van lymeziekte produceert het afweersysteem vaak nog geen antistoffen. Bij mensen met een erythema migrans heeft zelfs bijna de helft nog geen meetbare antistoffen in het bloed. Om die reden wordt zoals boven al beschreven, aangeraden om bij een erythema migrans meteen te behandelen met antibiotica en niet de resultaten van bloedonderzoek af te wachten (zie 5.1).
Wanneer de ziekte langer duurt, neemt de kans op aanwezigheid van antistoffen sterk toe. Bij latere verschijnselen van lymeziekte is het daarom wel belangrijk om te testen. De gevoeligheid van de antistoftests is dan veel hoger en een positieve test kan dan wel degelijk helpen om de diagnose te stellen. Als iemand al enkele maanden klachten heeft, maar er zijn geen Borrelia-antistoffen meetbaar, dan is het naar de huidige stand van de wetenschap niet waarschijnlijk dat iemand lymeziekte heeft. Uiteraard is de aard van de klachten dan ook belangrijk en er bestaan natuurlijk uitzonderingen, waarmee artsen rekening moeten houden.
Betekent een positieve antistoftest dan altijd dat je lymeziekte hebt? Nee, gelukkig niet. Zo’n vijf tot tien procent van de Nederlandse bevolking heeft een positieve Borrelia-antistoftest zonder ziekteverschijnselen. Als iemand namelijk eenmaal antistoffen tegen een bepaalde ziekteverwekker heeft, blijven deze vaak langdurig aanwezig. Zo kunnen positieve antistoftests voor lymeziekte ook voorkomen bij mensen die ooit een beet van een geïnfecteerde teek hebben gehad zonder ziek te zijn geworden, bij mensen die ooit lymeziekte hebben gehad of bij mensen met zogenaamde kruis-reagerende antistoffen. Dat zijn bijvoorbeeld antistoffen tegen een andere bacterie of virus de ervoor zorgen dat de Borrelia-antistoftests positief uitslaan.
Bovengenoemde omstandigheden maken duidelijk dat het belangrijk is om te bedenken wanneer testen op lymeziekte zinvol is en dat de arts de uitslag moet interpreteren in relatie tot de duur en de aard van de klachten van de patiënt. Diagnostiek naar lymeziekte is dan ook vaak maatwerk..