..Is het gestelde juist? Verificatie leert: dat bij de zogenoemde zusterorganisatie LymeCare Alliance Ltd. (een éénpitter(!)..) én de schrijver van het boek; Bron https://find-and-update.company-informa ... y/15892184 de nodige vraagtekens kunnen worden gezet..
Waar moeten de (nieuwe) Lyme patiënten of chronische Lyme patiënten of andere (zoekende, hoopvolle of wanhopige) zieke mensen goed op letten?
Over Lyme Patiëntenorganisaties (nationaal en internationaal).
En over verantwoordelijkheid dragen en over hoe de behandelaars (behandelaars in privé-klinieken, Ilads- en AVIG Lyme artsen, natuurartsen en therapeuten) (wereldwijd) én de patiënten tot op heden nog steeds worden misleid!!!
Hoofdstukken:.
..'For patients who feel rejected by the system, direct microscopy can offer not just information—but psychological validation'..?..Chapter twenty-nine - Microscopy: the lost vision of medicine
Before molecular biology and automated laboratories existed, diagnosis was carried out through direct observation—literally. Microscopy was the foundation of clinical microbiology, used both for the rapid detection of infectious agents and for confirming clinical suspicions. Today, although modern medicine relies mainly on antibodies, PCR, and other high-tech methods, one of the most directapproaches—observing the pathogen itself under a microscope—remains almost completely excluded from the official diagnosis of Lyme disease.
We are talking about dark-field microscopy (DFM)—a technique through which live bacteria can be directly observed in a drop of blood or tissue sample. It is successfully applied in detecting Treponema pallidum (syphilis), leptospires, and other spirochetes. Borrelia, also a spirochete, possesses a characteristic spiral shape that makes it distinctive under DFM. In skilled hands, this method literally allows you to see the pathogen that has long remained invisible to tests. And yet, in an inexplicable—or perhaps all too explicable—way, this approach was marginalized. The healthcare system dismissed direct microscopy as “unreliable,” arguing that it depends too much on the subjectivity of the microbiologist, their training, experience, and personal judgment. Thus, under the guise of “standardization,” an entire class of methods was rejected—methods that cannot be automated, industrialized, or patented. Not that the method is unsuitable—just inconvenient.
Ironically or not, this method continues to be routinely used in global veterinary medicine. There, where bureaucracy has no place andonly efficiency and results matter, direct microscopy is unquestioned. Lyme disease in dogs and horses is often diagnosed this way. But when it comes to humans, suddenly the same microscope is declared “unreliable.” This does not mean microscopy should replace serological or molecular methods. But it can be a powerful supplement, especially in chronic cases where all other tests yield negative results and symptoms are clinically evident. For patients who feel rejected by the system, direct microscopy can offer not just information—but psychological validation. Because sometimes seeing with your own eyes is enough to regain dignity.
If you decide to explore this path, seek laboratories experienced in performing dark-field microscopy focused on searching for spirochetes. Even if the result is not recognized by official medicine, it can provide an indisputable visual argument supporting your symptoms. Unfortunately, the reality is that sometimes a single microscopic image speaks louder than a hundred pages of medical documents. Microscopy is not an exhausted method—it is a forgotten method. And like many forgotten things in medicine, it awaits itsrevival—not from institutions, but from patients who refuse to remain invisible. Because in an era where “seeing” has been replaced by automated faith in numerical values, direct observation can be a revolutionary act..
..'Unfortunately, the reality is that sometimes a single microscopic image speaks louder than a hundred pages of medical documents'..?
..'And like many forgotten things in medicine, it awaits itsrevival—not from institutions, but from patients who refuse to remain invisible. Because in an era where “seeing” has been replaced by automated faith in numerical values, direct observation can be a revolutionary act'..?
Is het gestelde juist? Lees en leer meer: ter verificatie:
beelden/opnames met de donkerveld microscoop van de Borrelia spiroche(e)t(en) zie vanaf 0.27 minuten en zie vanaf 25.58 minuten in de uitzending van 12 september 2024 van Focus Tegen de Teek...De NTR-focus aflevering over het TICK ME onderzoek is hier terug te kijken; Bron https://ntr.nl/Focus/287/detail/Tegen-d ... ON_1353482 Meer informatie over het onderzoek is te vinden op de Amsterdam UMC Multidisciplinair Lymeziekte Centrum (AMLC) website; Bron https://www.amsterdamumc.nl/nl/lyme/ond ... ziekte.htm of door contact op te nemen via tickme@amsterdamumc.nl..
Ter verificatie:
beelden/opnames met de donkerveld microscoop van de Borrelia spiroche(e)t(en) zie blz. 22 in het boekje Actuele paperback Lymeziekte 2021; Bron https://www.biomaatschappij.nl/product/lymeziekte/ en er is een gratis pdf van het boekje; Bron https://www.biomaatschappij.nl/wp-conte ... DF-DEF.pdf En een goede en duidelijke uitleg
waarom de methode niet kan worden gebruikt voor diagnostiek van de ziekte van Lyme zie vanaf blz 79: ..Bij Borrelia doen zich meteen al een paar problemen voor. De bacterie is niet aanwezig in makkelijk verkrijgbare lichaams-vloeistoffen: voor kweek moet een stukje huid, wat gewrichtsvocht of hersenvloeistof worden gebruikt.
Het tweede probleem is dat Borrelia niet graag als kolonie op een plaat groeit. Het liefst vermenigvuldigt Borrelia zich in een speciaal vloeibaar kweekmedium, en zelfs daarin groeit hij slechts langzaam. Als je Borrelia vanuit huid probeert op te kweken, kan het tot wel acht weken duren voordat de kweek positief wordt. Dat is zó lang dat de kweek niet de meest geschikte methode is om de diagnose lymeziekte op tijd te stellen.
Tot slot is de bacterie ook in het vloeibare kweekmedium niet met het blote oog zichtbaar. Alleen met een zogenaamde donkerveldmicroscoop zijn de bacteriën zichtbaar. Het is dus nodig om wekelijks een kleine hoeveelheid van het kweekmedium onder zo’n microscoop te bekijken om vast te stellen of er sprake is van een positieve kweek.
Al deze problemen zorgen ervoor dat een Borreliakweek in de praktijk (buiten het Amsterdam UMC) niet gebruikt wordt voor diagnostiek naar lymeziekte. Voor het doen van onderzoek naar lymeziekte is dit wel een belangrijke techniek, omdat het voor veel experimenten nodig is om met levende Borrelia-bacteriën te werken..
Ter verificatie:
In herinnering.. 23 april 2017: de Monitor - Ziekte van Lyme; Bron https://www.npostart.nl/de-monitor/23-0 ... KN_1689714
beelden/opnames met de donkerveld microscoop van de Borrelia spiroche(e)t(en) zie vanaf 18.53 minuten.Ter verificatie:
BMC Microbiology volume 23, Article number: 204 (2023)
Publicatie 1 augustus 2023Open access - 'Lyme borreliosis diagnosis: state of the art of improvements and innovations' by Mickaël Guérin, Marc Shawky, Ahed Zedan, Stéphane Octave, Bérangère Avalle, Irene Maffucci & Séverine Padiolleau-Lefèvre; Bron https://bmcmicrobiol.biomedcentral.com/ ... 23-02935-5
..Microscopic observation and xenodiagnosis
The clinical utility of direct microscopic observation of Bb is limited due to the low concentration of bacteria in body fluids. Indeed, Wormser et al. considered the number of 0.1 cultivable cell/mL of whole blood [149], even if such quantification can vary according to the authors [148, 157].
This low load means that the detection by light microscopy is not feasible in clinical practice, ruling out such an approach for routine diagnosis. Furthermore, the specificity of this approach is moderate, as artifacts can indeed be responsible for false positive interpretations, even by a trained biologist. For example, recently, Laane et al. carried out a study based on
Alternatively, the presence of an infection can be determined by xenodiagnosis. This method is based on the biting and feeding of an uninfected tick on the suspected infected patient. Then, the tick is used to check the presence of Bb by Polymerase Chain Reaction (PCR) assay. Trials have been performed in murine models or in Rhesus Macaques [160, 161]. In this last-mentioned trial, small numbers of intact spirochetes were recovered by xenodiagnosis from treated monkeys, also demonstrating that B. burgdorferi can withstand antibiotic treatment. Even if xenodiagnosis appears safe and generally well tolerated in humans [162], Bockenstedt and Radolf underlined a flawed result since xenodiagnosis works in inbred mice because spirochetes persist in the distal skin, but not in humans [163]..
Informatie Stichting Tekenbeetziekten - Diagnose; Bron https://www.tekenbeetziekten.nl/de-teek ... /diagnose/..De bacterie zichtbaar maken met donkerveld microscopie
Door gebruik van technieken zoals donkerveldverlichting kan een Borrelia spirocheet nét zichtbaar gemaakt worden onder een lichtmicroscoop, al blijft het erg op het randje van de mogelijkheden. Donkerveld microscopie is een erkende diagnosetechniek bij sommige andere spirocheetinfecties (o.a. syfilis, leptospirosis en relapse fever), in de derde wereld vaak als primaire methode en bij ons als alternatief in geval van twijfel. Voor Lyme diagnose wordt gebruik van deze techniek echter afgeraden.
De simpele apparatuur maakt de methode populair bij alternatieve genezers (‘levend bloed analyse’) en bij hobbyisten die daar o.a. op internet over publiceren. Een probleem is dat men vaak allerlei structuren identificeert als ‘Borrelia’ zonder dat daar degelijk bewijs voor is en meestal ook zonder controle (zijn de ‘Borrelia spirocheten’ bijvoorbeeld ook zichtbaar bij gezonde patiënten?). De beperkte resolutie van een lichtmicroscoop en de wisselende verschijningsvorm maken identificatie op het oog ook voor een ervaren laborant zeer moeilijk. Er is dus een aanvullende techniek nodig om te bevestigen dat het om Borrelia gaat; die bevestigingsmethode - bijvoorbeeld via fluorescerende antilichamen tegen Borrelia - is in de praktijk meestal ook niet 100% betrouwbaar.
In het artikel Detectie van borrelia door microscopie; Bron https://www.tekenbeetziekten.nl/wetensc ... r-belicht/ werd hierover geschreven door Niek Haak. De methode van de Noorse onderzoekers is vorig jaar nader onderzocht en het lijkt erop dat hun methode niet geschikt is om Lymepatiënten aan te wijzen. Een officiële publicatie hierover hebben we nog niet gezien dus we kunnen niet beoordelen hoe degelijk deze ‘contra-expertise’ is.
Hoewel we denken dat deze diagnosetechniek potentieel interessant is, moeten we het voorlopig afraden en dat geldt dus ook voor ‘levend bloed analyse’ bij verdenking op Lyme..